Όζοι Θυρεοειδούς
Τι είναι οι όζοι θυρεοειδούς ή αλλιώς θυροειδή;
Οι όζοι του θυρεοειδούς αποτελούν μία διόγκωση (μάζα) του θυρεοειδούς αδένα. Είναι ένα πολύ συχνό εύρημα στο γενικό πληθυσμό, ενώ επιδημιολογικές μελέτες αναδεικνύουν την παρουσία τους έως και στο 50% του πληθυσμού. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, πως τους όζους του θυρεοειδούς τους συναντάμε συχνότερα στις γυναίκες, συγκριτικά με τους άνδρες, ενώ τα ακριβή αίτια αυτού του φαινομένου παραμένουν υπό διερεύνηση.
Οι όζοι του θυρεοειδούς μπορεί να είναι ψηλαφητοί ή μη, γεγονός που εξαρτάται κυρίως από το μέγεθός τους και δευτερευόντως από την εντόπισή τους.
Το μέγεθος ενός όζου στον θυρεοειδή ποικίλει και μπορεί να κυμαίνεται από μερικά χιλιοστά έως αρκετά εκατοστά.
Ο αριθμός τους ποικίλει, επίσης, από έναν (μονήρης όζος) έως πολλαπλούς, στον ένα (οζώδης βρογχοκήλη) ή και στους δύο λοβούς του αδένα (πολυοζώδης βρογχοκήλη).
Όσον αφορά στη μορφολογία τους, οι όζοι μπορεί να είναι συμπαγείς, κυστικοί ή μικτοί (κυστικοί με επιπρόσθετο συμπαγές στοιχείο).
Επιπρόσθετα, όσον αφορά στη λειτουργικότητά τους, υπάρχουν οι ψυχροί (υπολειτουργούντες) και οι θερμοί (υπερλειτουργούντες) όζοι.
Ποια είναι τα αίτια;
Διάφορα γενετικά αίτια έχουν ενοχοποιηθεί κατά καιρούς στην παθογένεση των όζων θυρεοειδούς. Κοινός παρονομαστής των αιτίων αυτών είναι μία διαταραχή στην γενετική ισορροπία μεταξύ των ογκογονιδίων και των ογκοκατασταλτικών γονιδίων. Ωστόσο, διάφοροι περιβαλλοντικοί και διατροφικοί παράγοντες αποτελούν αίτια εμφάνισης των όζων, όπως:
- Η έλλειψη ιωδίου σε μία περιοχή
- Το κάπνισμα
- Η παχυσαρκία και το μεταβολικό σύνδρομο
- Η κατάχρηση αλκοόλ
Όλα τα προαναφερθέντα αίτια δρουν και συνεργικά, με αποτέλεσμα ο συνδυασμός τους να αυξάνει περαιτέρω τον κίνδυνο εμφάνισης όζων θυρεοειδούς.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Οι όζοι θυρεοειδούς, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, δεν προκαλούν συμπτώματα. Για το λόγο αυτό, οι μη ψηλαφητοί όζοι θυρεοειδούς αποτελούν και το συνηθέστερο εύρημα. Επιπρόσθετα, οι μη ψηλαφητοί όζοι θυρεοειδούς αποτελούν, συνήθως, ένα τυχαίο εύρημα, στα πλαίσια κάποιας απεικονιστικής εξέτασης του τραχήλου (συνήθως υπερηχογραφήματος) για άλλη πάθηση.
Σε κάποιες περιπτώσεις, η αιμορραγία εντός ενός όζου κυστικής μορφολογίας προκαλεί την αιφνίδια αύξηση του μεγέθους του, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να εκδηλώνουν ένα αίσθημα τοπικού πόνου στο λαιμό, που αποτελεί και συχνή αιτία προσέλευσής τους προς εξέταση.
Οι ευμεγέθεις όζοι, ωστόσο, μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα εξαιτίας της πίεσης γειτονικών οργάνων. Τα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνουν το βράγχος φωνής (πίεση του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου), τη δύσπνοια (πίεση της τραχείας), όπως επίσης και τη δυσφαγία (πίεση του οισοφάγου).
Σπανιότερα, οι ίδιοι οι ασθενείς παρατηρούν ή ακόμη και ψηλαφούν έναν όζο θυρεοειδούς αρκετά μεγάλου μεγέθους.
Όζοι θυρεοειδούς: πότε είναι ανησυχητικοί;
Ανεξαρτήτως της λειτουργικότητάς τους, οι όζοι του θυρεοειδούς στην πλειοψηφία τους είναι καλοήθεις και δεν χρήζουν κάποιας ειδικής αντιμετώπισης. Το γεγονός αυτό, ωστόσο, δεν πρέπει να αποκλείσει τον εντοπισμό και την παρακολούθηση των όζων του θυρεοειδούς.
Ένα μικρό ποσοστό του συνόλου των όζων αφορά κακοήθεις όζους (καρκίνος θυρεοειδούς), οι οποίοι, εντούτοις, θα πρέπει οπωσδήποτε να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν θεραπευτικά. Αξίζει, επίσης, να αναφέρουμε πως πολυάριθμες επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι ένας ψηλαφητός όζος έχει την ίδια πιθανότητα να αφορά κακοήθη όζο, σε σύγκριση με έναν μη ψηλαφητό όζο στο θυρεοειδή.
Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, το γεγονός πως στο παρελθόν υπήρχε η πεποίθηση πως οι θερμοί όζοι που προκαλούν την υπερέκκριση θυρεοειδικών ορμονών και ως εκ τούτου υπερθυρεοειδισμό χαρακτηρίζονται από εξαιρετικά μικρά ποσοστά υπόκρυψης κακοήθειας (<1%). Νεότερες, ωστόσο, έρευνες έχουν ανατρέψει την αντίληψη αυτή, αποδεικνύοντας πως η πιθανότητα οι θερμοί όζοι να είναι κακοήθεις είναι μεν κατά 62% μικρότερη αυτής των μη θερμών όζων, αλλά δεν είναι αμελητέα, όπως θεωρούνταν επί σειρά ετών.
Παράγοντες κινδύνου & ενδείξεις κακοήθειας
Πιο συγκεκριμένα, τα ακόλουθα χαρακτηριστικά αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την υπόκρυψη καρκίνου εντός ενός όζου θυρεοειδούς:
- Το ανδρικό φύλο
- Πρωτοεμφανιζόμενος όζος στον θυρεοειδή σε ηλικία μικρότερη των 20 ή μεγαλύτερη των 60 ετών
- Ιστορικό έκθεσης σε ακτινοβολία στην περιοχή του τραχήλου, ιδιαίτερα κατά την παιδική ηλικία
- Οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του θυρεοειδούς σε έναν τουλάχιστον πρώτου βαθμού συγγενή
- Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto
- Συνύπαρξη διογκωμένων τραχηλικών λεμφαδένων
- Σκληρός, αμετακίνητος όζος, με ανώμαλη επιφάνεια
- Υπερηχογραφικά ευρήματα ύποπτα για κακοήθεια
Πως γίνεται η διάγνωση των όζων θυρεοειδούς;
Οι όζοι του θυρεοειδούς χρήζουν μίας συγκεκριμένης καθώς και λεπτομερούς διαγνωστικής προσέγγισης.
Πιο αναλυτικά:
- Κλινική εξέταση του ασθενούς καθώς και λήψη ιστορικού, εστιάζοντας στην αναγνώριση πιθανών παραγόντων κινδύνου για κακοήθεια.
- Αιματολογικές εξετάσεις για την εκτίμηση των επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών (T3, T4, TSH), των αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων καθώς και της καλσιτονίνης.
- Σπινθηρογράφημα του θυρεοειδούς αδένα για τη διερεύνηση της λειτουργικότητας των όζων. Εφαρμόζεται σε ασθενείς με όζο στο θυρεοειδή και σύγχρονο υπερθυρεοειδισμό.
- Υπερηχογράφημα θυρεοειδούς αδένα και τραχήλου. Αποτελεί την πιο ευαίσθητη απεικονιστική εξέταση για τη διερεύνηση των χαρακτηριστικών των όζων. Το υπερηχογράφημα εντοπίζει την ύπαρξη ή μη απεικονιστικών χαρακτηριστικών ύποπτων για κακοήθεια. Τα ύποπτα αυτά χαρακτηριστικά, λοιπόν, περιλαμβάνουν την υποηχογένεια, την υπεραιμάτωση, την ύπαρξη ασαφών ορίων, την απουσία «δακτυλιδιού» πέριξ του όζου, την ύπαρξη αποτιτανώσεων, όπως και τη συνύπαρξη διογκωμένων λεμφαδένων στον τράχηλο.
Ακολούθως, τα ύποπτα υπερηχογραφικά χαρακτηριστικά του κάθε όζου θυρεοειδούς μεμονωμένα αξιολογούνται και βαθμολογούνται κατά το ευρωπαϊκό σύστημα ταξινόμησης (EU-TIRADS).
Όζος Θυρεοειδούς EU-TIRADS 2
Κάθε όζος, συνεπώς, συγκεντρώνει μία συγκεκριμένη βαθμολογία, η οποία τον κατατάσσει αυτόματα στην αντίστοιχη κατηγορία επικινδυνότητας, με την κάθε κατηγορία με τη σειρά της να υποκρύπτει τον αντίστοιχο κίνδυνο υπόκρυψης καρκίνου του θυρεοειδούς εντός του όζου. Βάσει, λοιπόν, της κατηγορίας κατά EU-TIRADS αλλά και του μεγέθους του όζου, αποφασίζεται η παρακέντηση του όζου, προς αποσαφήνιση της φύσης του.
- Ελαστογραφία θυρεοειδούς. Αποτελεί μία νέα υπερηχογραφική τεχνική που εκτιμά το βαθμό σκληρότητας του θυρεοειδή αλλά και του κάθε όζου. Βασίζεται σε ευρήματα που υποδεικνύουν πως οι όζοι θυρεοειδούς που υποκρύπτουν καρκίνο είναι συνήθως αρκετά σκληρότεροι από τους καλοήθεις όζους. Κατά συνέπεια, η ελαστογραφία του όζου εφαρμόζεται συμπληρωματικά του υπερηχογραφήματος, εκτιμώντας τη σκληρότητα του όζου και κατά συνέπεια την επικινδυνότητα του, όπως επίσης εντοπίζοντας τη σκληρότερη περιοχή εντός ενός όζου από την οποία θα πρέπει να πραγματοποιηθεί η παρακέντηση.
- Παρακέντηση διά λεπτής βελόνης (Fine Needle Aspiration – FNA) υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση και κυτταρολογική εξέταση του υλικού. Συνιστά τη μέθοδο εκλογής για την οριστική διάγνωση της φύσης του όζου.
Πόσο αξιόπιστη είναι η παρακέντηση των όζων θυρεοειδούς;
Για πολλές δεκαετίες υπήρχε η πεποίθηση πως η παρακέντηση του όζου του θυρεοειδούς ενέχει έναν κίνδυνο ψευδώς αρνητικού αποτελέσματος, δηλαδή αρνητικού αποτελέσματος επί παρουσίας καρκίνου του θυρεοειδούς εντός του όζου, της τάξεως του 1-3%. Πολυάριθμες νεότερες έρευνες, ωστόσο, έχουν αποδείξει πως το ποσοστό των ψευδώς αρνητικών κυτταρολογικών ευρημάτων είναι κατά πολύ υψηλότερο του 3%. Πιο αναλυτικά, η πλέον σύγχρονη ανασκόπηση και μετα-ανάλυση της βιβλιογραφίας συμπεριέλαβε 16.597 ασθενείς με όζους με ύποπτα υπερηχογραφικά χαρακτηριστικά, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε παρακέντηση. Τα ευρήματα της έρευνας αποκάλυψαν πως η παρακέντηση ήταν σε θέση να διαγνώσει το 85.6% των καρκίνων του θυρεοειδούς. Αυτό μεταφράζεται σε μία διόλου ευκαταφρόνητη πιθανότητα της τάξεως του 14.4%, οι ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς εντός ενός όζου να παραμείνουν αδιάγνωστοι για άλλοτε άλλο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο η νόσος εξελίσσεται και ενδεχομένως επεκτείνεται.
Αξιολογώντας τα ευρήματα της έρευνας, η παρακέντηση εξακολουθεί να παραμένει το μοναδικό διαγνωστικό εργαλείο διερεύνησης της φύσης των ύποπτων όζων. Τα αποτελέσματα της, ωστόσο, θα πρέπει να αξιολογούνται με σύνεση, ενώ σε περιπτώσεις όζων που εμφανίζονται υπερηχογραφικά εξαιρετικά ύποπτοι και έχουν εντούτοις αρνητικό αποτέλεσμα στην παρακέντηση τους, ένας εξαιρετικά υψηλός δείκτης κλινικής υποψίας μπορεί να συμβάλλει στην έγκαιρη διάγνωση της πραγματικής φύσης του όζου.
Κατηγοριοποίηση αποτελεσμάτων βιοψίας όζων θυρεοειδούς
Τα αποτελέσματα της κυτταρολογικής εξέτασης των όζων του θυρεοειδούς αδένα κατηγοριοποιούνται κατά το πλέον σύγχρονο διεθνές σύστημα ταξινόμησης κατά Bethesda. Σύμφωνα, λοιπόν, με την ταξινόμηση αυτή, κάθε κατηγορία αποτελέσματος ενέχει τον αντίστοιχο κίνδυνο υπόκρυψης καρκίνου του θυρεοειδούς εντός του όζου.
Ποια είναι η αποτελεσματική θεραπεία;
Η κατηγοριοποίηση του αποτελέσματος της βιοψίας της παρακέντησής τους καθορίζει στο μεγαλύτερο βαθμό τη θεραπευτική προσέγγιση των όζων.
Οι όζοι που ταξινομούνται ως καλοήθεις (Bethesda II) χρήζουν απλής παρακολούθησης με ορμονολογικές εξετάσεις αίματος και υπερηχογράφημα, σε τακτά χρονικά διαστήματα. Επί μεταβολής της υπερηχογραφικής τους εικόνας, ωστόσο, συνιστάται εκ νέου παρακέντηση και αντιμετώπιση, ανάλογα με το αποτέλεσμα της βιοψίας της νέας παρακέντησης.
Οι άτυποι όζοι του θυρεοειδούς (Bethesda III) χρήζουν επανάληψης της παρακέντησής τους. Έτσι, λοιπόν, στην περίπτωση που το αποτέλεσμα της βιοψίας της νέας παρακέντησής τους είναι εκ νέου Bethesda III, θα πρέπει να εξετασθεί το ενδεχόμενο της τακτικής παρακολούθησής τους και μίας ενδεχόμενης επαναληπτικής βιοψίας στο μέλλον. Στην περίπτωση εκείνη, ωστόσο, που το αποτέλεσμα της νέας παρακέντησης αναδείξει μία επιθετικότερη εικόνα, τότε η αντιμετώπιση του όζου θα πρέπει να ακολουθεί αυτή της νέας κατηγορίας κατά Bethesda. Τα τελευταία χρόνια, εντούτοις, ο μοριακός έλεγχος των όζων που ταξινομούνται ως Bethesda III αποδεικνύεται, σε κάποιες περιπτώσεις, εξαιρετικά ωφέλιμος στον ακριβή καθορισμό της φύσης του όζου και του κινδύνου του να υποκρύπτει καρκίνο του θυρεοειδούς.
Ενδείξεις χειρουργικής θεραπείας
Σαφέστατα, οι όζοι του θυρεοειδούς που κατηγοριοποιούνται ως ύποπτοι για κακοήθεια (Bethesda V) ή κακοήθεις (Bethesda VI) αντιμετωπίζονται χειρουργικά (θυρεοειδεκτομή). Τη θεραπεία εκλογής αποτελεί, επίσης, η θυρεοειδεκτομή και στους όζους με υποψία θυλακιώδους νεοπλάσματος (Bethesda IV). Πολλαπλές επιστημονικές έρευνες, λοιπόν, έχουν αποδείξει πως η θυρεοειδεκτομή ωφελεί σημαντικά περισσότερο τους ασθενείς με όζους Bethesda IV, συγκριτικά με τη διενέργεια μοριακού ελέγχου εκ του υλικού της βιοψίας του όζου.
Επιπρόσθετες ενδείξεις χειρουργικής θεραπείας
Η θυρεοειδεκτομή αποτελεί, επίσης, την ιδανική θεραπεία και είναι απαραίτητη στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- Εξαιρετικά ύποπτου όζου στο υπερηχογράφημα με κυτταρολογικό αποτέλεσμα Bethesda III (δυσαρμονία μεταξύ των υπερηχογραφικών και των κυτταρολογικών ευρημάτων)
- Ύποπτου όζου στο υπερηχογράφημα κατηγοριοποιημένου ως Bethesda II ή III και συνύπαρξης άλλων παραγόντων κινδύνου για κακοήθεια (οικογενειακό ιστορικό, ιστορικό ακτινοβολίας του τραχήλου)
- Όζου μεγέθους > 4 εκατοστών (δυσανάλογα αυξημένος κίνδυνος υπόκρυψης κακοήθειας)
- Όζου συνεχώς αυξανόμενου μεγέθους σε διαδοχικά υπερηχογραφήματα
- Όζου που προκαλεί τοπικά συμπτώματα, όπως τοπικό πόνο και αίσθημα πίεσης στο λαιμό
- Όζου μεγάλου μεγέθους, ο οποίος είναι ορατός και προκαλεί αισθητικά προβλήματα
- Όζου με συνοδό αυξημένη τιμή καλσιτονίνης αίματος (κίνδυνος υπόκρυψης μυελοειδούς καρκίνου)
- Όζου ή όζων που προκαλούν υπερθυρεοειδισμό (τοξικό αδένωμα και τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη, αντίστοιχα)
- Όζου κυστικής μορφολογίας που επανεμφανίστηκε μετά από παρακέντηση διά λεπτής βελόνης και αναρρόφηση
Ο Dr. Κωνσταντίνος Αποστόλου είναι Εξειδικευμένος Χειρουργός Ενδοκρινών Αδένων με πολυετή εμπειρία σε πολύπλοκα περιστατικά που απαιτούν αμέριστη προσοχή & ακρίβεια. Συμβουλεύει πάντοτε τους ασθενείς του με γνώμονα τις τελευταίες εξελίξεις, προσφέροντας σύγχρονες και εξατομικευμένες μεθόδους θεραπείας σε κάθε ασθενή.
Όζοι Θυρεοειδούς: Συχνές Ερωτήσεις
Ποια συμπτώματα προκαλούν οι όζοι;
Οι όζοι στην πλειοψηφία τους δεν προκαλούν συμπτώματα και για το λόγο αυτό τους ανακαλύπτουμε τυχαία σε κάποιο υπερηχογράφημα θυρεοειδούς στα πλαίσια προσυμπτωματικού ελέγχου.
Σπανιότερα, βέβαια, κάποιοι ασθενείς μπορούν και ψηλαφούν στο λαιμό τους έναν όζο μεγάλου μεγέθους και σκληρής σύστασης.
Επηρεάζουν οι όζοι τις ορμόνες του θυρεοειδούς;
Οι όζοι συνηθέστερα δεν επηρεάζουν την ορμονική λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Έτσι, λοιπόν, η πλειοψηφία των ασθενών εμφανίζει φυσιολογικά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα.
Εξαίρεση, ωστόσο, αποτελούν οι θερμοί όζοι, οι οποίοι υπερπαράγουν θυρεοειδικές ορμόνες και κατά συνέπεια προκαλούν συμπτώματα και σημεία υπερθυρεοειδισμού.
Ποια είναι η πιο αξιόπιστη εξέταση για τους όζους;
Το υπερηχογράφημα θυρεοειδούς αδένα, από κάποιον εξειδικευμένο στο αντικείμενο ιατρό, αποτελεί αναμφίβολα την πιο ευαίσθητη και αξιόπιστη εξέταση για τη διερεύνηση των αλλοιώσεων του θυρεοειδούς αδένα.
Είναι όλοι οι όζοι θυρεοειδούς ανησυχητικοί;
Σαφέστατα όλοι οι όζοι θυρεοειδούς δεν είναι ανησυχητικοί. Η πλειοψηφία των όζων αφορά καλοήθεις όζους.
Εξαιτίας αυτού, ωστόσο, δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε, καθώς κάποιοι καλοήθεις όζοι ενδέχεται μετά την πάροδο ετών να εξελιχθούν σε ύποπτους ή ακόμη και κακοήθεις όζους.
Πότε πρέπει να μας ανησυχούν οι όζοι;
Οι όζοι θα πρέπει να μας ανησυχούν όταν αρχίσουν να συγκεντρώνουν ύποπτα υπερηχογραφικά χαρακτηριστικά. Όσα περισσότερα ύποπτα χαρακτηριστικά συγκεντρώνει ένας όζος, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα ο όζος αυτός να αφορά έναν κακοήθη όζο (καρκίνο θυρεοειδούς).
Τι είναι το σύστημα TIRADS;
Το ευρωπαϊκό σύστημα TIRADS (EU-TIRADS) αποτελεί το πλέον καθιερωμένο και αποδεκτό σύστημα ταξινόμησης των υπερηχογραφικών χαρακτηριστικών των όζων θυρεοειδούς, σε διακριτές κατηγορίες. Κάθε κατηγορία χαρακτηρίζεται από τον αντίστοιχο κίνδυνο κακοήθειας εντός του όζου.
Ποια είναι η σχέση των όζων με τον καρκίνο θυρεοειδούς;
Ο καρκίνος θυρεοειδούς ξεκινά μορφολογικά ως μία εντοπισμένη διόγκωση του αδένα, με άλλα λόγια ως ένας όζος.
Αυτό, όμως, δεν συνεπάγεται απαραίτητα μία ισχυρή σχέση μεταξύ των όζων και του καρκίνου θυρεοειδούς.
Ουσιαστικά πρόκειται για δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Από τη μία έχουμε τους όζους θυρεοειδούς και από την άλλη τον καρκίνο θυρεοειδούς. Εάν κάποιοι όζοι, όχι όμως όλοι, παραμείνουν χωρίς παρακολούθηση, τότε ενδέχεται να εξελιχθούν κάποια στιγμή σε καρκίνο θυρεοειδούς. Θα πρέπει, ωστόσο, να θυμόμαστε πως κάποιοι όζοι δεν πρόκειται ποτέ να εξελιχθούν σε καρκίνο θυρεοειδούς, αλλά δυστυχώς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποιοι όζοι θα εμφανίσουν και ποιοι δεν θα εμφανίσουν καρκίνο.
Πότε πρέπει να γίνει παρακέντηση των όζων;
Η παρακέντηση χρησιμοποιείται ως τελευταίο βήμα στην προσπάθεια διάγνωσης της φύσης των όζων.
Έτσι, λοιπόν, μόνοι οι όζοι που συγκεντρώνουν ύποπτα υπερηχογραφικά χαρακτηριστικά και συνοδεύονται συνεπώς από αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο θυρεοειδούς θα πρέπει να υποβάλλονται σε παρακέντηση.
Οι υπόλοιποι όζοι μπορούν να παρακολουθούνται τακτικά με υπερηχογράφημα και σε περίπτωση εμφάνισης ύποπτων χαρακτηριστικών, τότε εξετάζεται το ενδεχόμενο παρακέντησης τους.
Τι είναι το σύστημα Bethesda;
Το σύστημα Bethesda αποτελεί το διεθνώς καθιερωμένο σύστημα ταξινόμησης του αποτελέσματος της παρακέντησης των όζων θυρεοειδούς.
Κάθε κατηγορία του συστήματος χαρακτηρίζεται από τον αντίστοιχο κίνδυνο για καρκίνο θυρεοειδούς εντός του όζου. Έτσι, όσο αυξάνεται η κατηγορία τόσο αυξάνεται και ο κίνδυνος για καρκίνο του θυρεοειδούς.
Ποιοι όζοι θυρεοειδούς χρειάζονται θεραπεία;
Οι όζοι θυρεοειδούς που ταξινομούνται ως κακοήθεις (καρκίνος θυρεοειδούς) ή ύποπτοι για κακοήθεια (Bethesda V) χρήζουν σαφέστατα θεραπείας.
Επιπρόσθετα, οι όζοι με υποψία θυλακιώδους νεοπλάσματος (Bethesda IV) είναι προτιμότερο να υποβάλλονται σε θεραπεία, παρά σε μοριακή ανάλυση του υλικού της παρακέντησής τους.
Υπάρχουν, ωστόσο, και άλλες κατηγορίες όζων, οι οποίες πληρούν στο ακέραιο τις ενδείξεις θεραπείας τους.
Ποια είναι η θεραπεία των όζων θυρεοειδούς;
Η θεραπεία των όζων θυρεοειδούς συνίσταται στη χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα (θυρεοειδεκτομή), η οποία μας προσφέρει και το απόλυτο πλεονέκτημα της οριστικής διάγνωσης της φύσης του όζου μέσω της ιστολογικής εξέτασης (βιοψίας).
Ο Dr. Κωνσταντίνος Αποστόλου είναι Ειδικευμένος Χειρουργός με Εξειδίκευση τόσο στο πεδίο της Χειρουργικής των Ενδοκρινών Αδένων όσο και της Χειρουργικής Ογκολογίας. Κατέχει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στην «Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική, Ρομποτική Χειρουργική και Τηλεχειρουργική» από την Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Επιπλέον, έχει λάβει επίσημη πιστοποίηση στη Χειρουργική των Ενδοκρινών Αδένων από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. Η γνώση, η εμπειρία και η εξειδίκευση του ιατρού εγγυώνται την προσφορά ιατρικών υπηρεσιών υψηλής ποιότητας καθώς και σύγχρονων, προηγμένων θεραπειών σε κάθε ασθενή.