Χολολιθίαση

 

Τι είναι η Χολολιθίαση;

Χολολιθίαση ονομάζεται η ύπαρξη λίθων (χολολίθων) εντός της χοληδόχου κύστης (πέτρες στη χολή). Η χολολιθίαση αποτελεί μία εξαιρετικά συχνή πάθηση, καθώς αφορά στο 10 – 15% του πληθυσμού στο δυτικό κόσμο.

Στα άτομα με χολολιθίαση, το μέγεθος των χολολίθων ποικίλλει, ενώ ενδέχεται να κυμαίνεται από διάμετρο < 1 mm (χολική λάσπη), 1 – 3 mm (μικροχολολιθίαση) έως και αρκετά εκατοστά.

Οι πέτρες στη χολή μπορεί να υπάρχουν σιωπηλά εντός της χοληδόχου κύστης για χρονικό διάστημα αρκετών ετών. Κατά συνέπεια, οι χολόλιθοι ανακαλύπτονται συχνά ως τυχαίο εύρημα κατά την πραγματοποίηση απεικονιστικών εξετάσεων της κοιλίας για άλλους λόγους. Ωστόσο, η πλειοψηφία των ασθενών με χολολιθίαση θα εμφανίσει κάποια εκ των επιπλοκών της, στις οποίες συγκαταλέγονται:

• Ο κωλικός των χοληφόρων
• Η οξεία χολοκυστίτιδα
• Η χοληδοχολιθίαση
• Η οξεία χολαγγειίτιδα
• Η οξεία λιθιασική παγκρεατίτιδα

Προδιαθεσικοί Παράγοντες Χολολιθίασης

Πιο συγκεκριμένα, οι προδιαθεσικοί παράγοντες για τον σχηματισμό πέτρας στη χολή περιλαμβάνουν:

• Το γυναικείο φύλο
• Την αυξημένη ηλικία
• Το σακχαρώδης διαβήτης
• Τη δυσλιπιδαιμία
• Την παχυσαρκία
• Την απώλεια σωματικού βάρους, καθώς και η εντατική δίαιτα
• Τη διατροφή πτωχή σε φρούτα, λαχανικά, βιταμίνη C όπως και καφεΐνη
• Την έλλειψη σωματικής δραστηριότητας
• Την κύηση
• Τη γενετική προδιάθεση κάποιων ατόμων

Κλινική εικόνα – Συμπτώματα Χολολιθίασης

Η πλειοψηφία των ασθενών με χολολιθίαση (πέτρα στη χολή) παραμένει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ελαφρώς συμπτωματική ή ακόμη και τελείως ασυμπτωματική (χωρίς κάποιο ειδικό σύμπτωμα), με συνέπεια η νόσος να διαλάθει της προσοχής του ασθενούς. Ωστόσο, οι περισσότεροι ασθενείς αναφέρουν ένα αίσθημα πληρότητας και δυσπεψίας μετά τη λήψη ενός πλήρους γεύματος πλούσιου σε λιπαρά. Το αίσθημα αυτό μπορεί, επίσης, να συνοδεύει και η εμφάνιση επιγαστρικού άλγους, συμπτώματα που συνηθέστερα αποδίδονται στην ποιότητα του γεύματος.

Κατά συνέπεια, η πλειοψηφία των χολολίθων αποτελεί τυχαίο εύρημα μετά την πραγματοποίηση απεικονιστικών εξετάσεων της κοιλίας (συνηθέστερα του υπερηχογραφήματος) για κάποιο άλλο λόγο.

Διάγνωση Χολολιθίασης

Η διαγνωστική προσέγγιση του ασθενούς ξεκινά με τη λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού καθώς και ενδελεχούς κλινικής εξέτασης. Σημείο κλειδί στη διάγνωση της χολολιθίασης αποτελεί η ύπαρξη ιστορικού επιγαστρικού άλγους μετά συνοδού αισθήματος πληρότητας και δυσπεψίας μετά τη λήψη ενός γεύματος πλούσιου σε λιπαρά.

Ωστόσο, η επιβεβαίωση της διάγνωσης πραγματοποιείται με τη διενέργεια απεικονιστικών εξετάσεων της κοιλίας.

Το υπερηχογράφημα αποτελεί τη μέθοδο εκλογής για τη διάγνωση της χολολιθίασης. Εμφανίζει την υψηλότερη ευαισθησία όπως και ειδικότητα συγκριτικά με τις υπόλοιπες απεικονιστικές εξετάσεις. Το υπερηχογράφημα μπορεί, επίσης, με ακρίβεια να διακρίνει μεταξύ μίας πέτρας στη χολή και ενός πολύποδα της χοληδόχου κύστης.

Σύγχρονες Μέθοδοι Θεραπείας Χολολιθίασης

Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή

Η θεραπευτική προσέγγιση της χολολιθίασης εξαρτάται τόσο από τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και σημείων που προκαλεί όπως και από την ύπαρξη ή μη επιπλοκών της νόσου.

Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος των ασθενών αυτών θα εμφανίσει κάποια στιγμή κάποια εκ των επιπλοκών της νόσου. Έτσι, ο κωλικός των χοληφόρων ή η οξεία χολοκυστίτιδα αποτελούν, συνηθέστερα, την πρώτη εκδήλωση της νόσου. Από τη στιγμή αυτή τίθεται, πλέον, και η απόλυτη ένδειξη χειρουργικής αντιμετώπισης της νόσου.

Η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή αποτελεί, αναμφίβολα, τη χειρουργική μέθοδο εκλογής για την αντιμετώπιση της χολολιθίασης. Εμφανίζει σημαντικότατα πλεονεκτήματα συγκριτικά με την ανοικτή χολοκυστεκτομή, τα οποία περιλαμβάνουν τον ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, τη μικρή διάρκεια νοσηλείας (μερικών ωρών) και συνεπώς την ταχύτατη επιστροφή του ασθενούς στην οικία του και τις καθημερινές δραστηριότητές του.