Τι είναι το Αδένωμα Παραθυρεοειδούς;
Το αδένωμα του παραθυρεοειδούς αδένα αποτελεί μία πάθηση, κατά την οποία κάποιος παραθυρεοειδής αδένας εμφανίζει αιφνιδίως μία υπερπλασία των κυττάρων του, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στην ανεξέλεγκτη και αυτόνομη έκκριση παραθορμόνης (PTH) από το αδένωμα.
Το αδένωμα παραθυρεοειδούς αποτελεί μία καλοήθη πάθηση, σε πλήρη αντίθεση με τον καρκίνο του παραθυρεοειδούς, ο οποίο προκαλεί τα ίδια συμπτώματα, αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό.
Από τι προκαλείται το Αδένωμα Παραθυρεοειδούς;
Οι περισσότερες περιπτώσεις αδενώματος παραθυρεοειδούς είναι σποραδικές, δηλαδή δεν οφείλονται σε κάποιο γενετικό αίτιο, αλλά σε αίτια που δεν έχουν ακόμη εξακριβωθεί.
Κάποιοι ασθενείς, ωστόσο, με αδένωμα παραθυρεοειδούς εμφανίζουν τη νόσο στα πλαίσια κάποιου γενετικού συνδρόμου, το συχνότερο εκ των οποίων είναι το σύνδρομο πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας 1 (σύνδρομο MEN 1), το οποίο ευθύνεται για το 12-35% των περιπτώσεων αδενώματος παραθυρεοειδούς.
Η πλειοψηφία των περιπτώσεων αδενώματος παραθυρεοειδούς εμφανίζεται στις ηλικίες 50 – 70 ετών, με εξαίρεση τους ασθενείς που εμφανίζουν αδένωμα παραθυρεοειδούς στα πλαίσια του συνδρόμου MEN 1, στους οποίους η νόσος εμφανίζεται αρκετά νωρίτερα, με περιπτώσεις αδενώματος παραθυρεοειδούς να έχουν αναφερθεί ήδη από την ηλικία των 5 ετών.
Το αδένωμα παραθυρεοειδούς εμφανίζεται, επίσης, 3 φορές συχνότερα στις γυναίκες, σε σύγκριση με τους άνδρες.
Τι προκαλεί το Αδένωμα Παραθυρεοειδούς;
Το αδένωμα παραθυρεοειδούς προκαλεί την ανεξέλεγκτη και αυτόνομη έκκριση παραθορμόνης, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση εξαιρετικά αυξημένων επιπέδων παραθορμόνης και ασβεστίου στο αίμα, ενώ ταυτόχρονα, τα επίπεδα φωσφόρου αίματος είναι ελαττωμένα. Αυτά με τη σειρά τους προκαλούν διάφορα συμπτώματα και σημεία, τα οποία αποτελούν τον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό.
Το αδένωμα παραθυρεοειδούς αδένα αποτελεί τη συχνότερη αιτία πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού, καθώς διεθνείς μελέτες έχουν αποδείξει πως ευθύνεται για το 80 – 90% των περιπτώσεων πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού.
Αδένωμα Παραθυρεοειδούς: Ποια είναι τα Συμπτώματα;
Το αδένωμα παραθυρεοειδούς προκαλεί τα συμπτώματα και σημεία του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού, τα οποία περιλαμβάνουν:
- Τη νεφρολιθίαση και την ουρητηρολιθίαση
- Την οστεοπενία και την οστεοπόρωση
- Τη δυσκοιλιότητα, τη ναυτία, τους εμέτους και το πεπτικό έλκος
- Την αρτηριακή υπέρταση και τις καρδιακές αρρυθμίες
- Τη σύγχυση, την κόπωση και την κατάθλιψη
- Την σωματική και μυϊκή αδυναμία
Αδένωμα Παραθυρεοειδούς: Πως γίνεται η Διάγνωση;
Η διάγνωση του αδενώματος του παραθυρεοειδούς αδένα ακολουθεί τη διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού. Με άλλα λόγια, οι ασθενείς εμφανίζουν αρχικά τα συμπτώματα και σημεία του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού, ακολούθως τίθεται η διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού και εν συνεχεία ανευρίσκεται το αίτιο της νόσου, δηλαδή το αδένωμα παραθυρεοειδούς.
Η διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού τίθεται με την ανεύρεση στο αίμα:
- Παθολογικά υψηλών τιμών παραθορμόνης αίματος, σε συνδυασμό με
- Ασβέστιο αίματος με τιμές ανώτερες από το ανώτερο φυσιολογικό όριο, και
- Φώσφορο αίματος με φυσιολογικές τιμές ή τιμές χαμηλότερες από το κατώτερο φυσιολογικό όριο.
Θα πρέπει, δηλαδή, μετά τη διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού, να εντοπισθεί και να πιστοποιηθεί το αίτιό του μέσω κατάλληλων απεικονιστικών εξετάσεων εντοπισμού, το οποίο όπως προαναφέρθηκε είναι το αδένωμα του παραθυρεοειδούς στο 80-90% των περιπτώσεων.
Ο εντοπισμός του αδενώματος παραθυρεοειδούς δεν είναι πάντοτε εύκολος, καθώς κάθε απεικονιστική εξέταση χαρακτηρίζεται από την αντίστοιχη ευαισθησία και ειδικότητα στον εντοπισμό του αδενώματος. Οι συνηθέστερες εξετάσεις που εφαρμόζονται για τον εντοπισμό του αδενώματος παραθυρεοειδούς είναι:
- Το υπερηχογράφημα του τραχήλου,
- Το σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών αδένων με τεχνήτιο 99m – Sestamibi (99mTc – sestamibi scan).
- Η αξονική τομογραφία τριών διαστάσεων με χρήση ενδοφλέβιου σκιαγραφικού μέσου και διαφορετικές χρονικές λήψεις (4D – CT).
- Η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων – Χολίνης (PET/CT Χολίνης)
- Η τομογραφία εκπομπής μονήρους φωτονίου (SPECT).
Αδένωμα Παραθυρεοειδούς: Προεγχειρητικός εντοπισμός
Ο προεγχειρητικός εντοπισμός του αδενώματος παραθυρεοειδούς, δηλαδή με άλλα λόγια η ακριβής ανεύρεση της θέσης του σε σχέση με τον θυρεοειδή αδένα και τις υπόλοιπες ανατομικές δομές του τραχήλου, είναι εξαιρετικά σημαντικός.
Τα αδενώματα των παραθυρεοειδών αδένων εντοπίζονται συνήθως σε ορθότοπη θέση, δηλαδή στη φυσιολογική θέση του νοσούντος παραθυρεοειδούς αδένα. Σε κάποιες περιπτώσεις, ωστόσο, τα αδενώματα των παραθυρεοειδών αδένων μπορούν να εντοπιστούν σε κάποια έκτοπη θέση (έκτοπο αδένωμα παραθυρεοειδούς), γεγονός που καθιστά εξαιρετικά σημαντικό τον προεγχειρητικό εντοπισμό του, καθώς έτσι αποφεύγεται η εκτεταμένη αναζήτηση του αδενώματος κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνεται και η θεραπευτική αποτελεσματικότητα της επέμβασης.
Αδένωμα παραθυρεοειδούς
‘Ενα ακόμη πλεονέκτημα του προεγχειρητικού εντοπισμού του αδενώματος είναι το γεγονός πως μας επιτρέπει αφενός τον αποκλεισμό του ενδεχομένου νόσησης των υπολοίπων παραθυρεοειδών αδένων, ενώ ταυτόχρονα ευνοεί την ελάχιστα επεμβατική χειρουργική θεραπεία της νόσου, η οποία διαφορετικά θα απαιτούσε τη διερεύνηση του συνόλου του τραχήλου, την αποκάλυψη όλων των παραθυρεοειδών αδένων και την ανεύρεση διεγχειρητικά του νοσούντος αδένα.
Συνεπώς, ο ακριβής προεγχειρητικός εντοπισμός του αδενώματος παραθυρεοειδούς εγγυάται μία ελάχιστα επεμβατική και χωρίς επιπλοκές θεραπεία της νόσου.
Αδένωμα Παραθυρεοειδούς: Ποια είναι η Θεραπεία;
Η θεραπεία για το αδένωμα παραθυρεοειδούς είναι αμιγώς χειρουργική και συνίσταται στη χειρουργική αφαίρεση του αδενώματος (παραθυρεοειδεκτομή).
Η παραθυρεοειδεκτομή αποτελεί την ελάχιστα επεμβατική μέθοδο χειρουργικής αφαίρεσης του αδενώματος του πάσχοντος παραθυρεοειδούς αδένα και πραγματοποιείται μέσω μίας εξαιρετικά μικρής τομής στο κατώτερο μέρος του τραχήλου, η οποία στο τέλος συγκλείεται με ενδοδερμική ραφή, με αποτέλεσμα η τομή να μην είναι ορατή μετά από κάποιες εβδομάδες.
Η παραθυρεοειδεκτομή εξασφαλίζει την ίαση του ασθενούς, μέσω της αφαίρεσης του πάσχοντος παραθυρεοειδούς αδένα και του αδενώματός του, το οποίο μεταφράζεται σε άμεση πτώση των επιπέδων της παραθορμόνης αίματος και επιστροφή στα φυσιολογικά επίπεδα, όπως επίσης και στην απαλλαγή των ασθενών από τα συμπτώματα που προκαλεί το αδένωμα παραθυρεοειδούς.
Διαβάστε – Παραθυρεοειδεκτομή
Συνοψίζοντας, η ορθή διάγνωση, ο ακριβής εντοπισμός του αδενώματος παραθυρεοειδούς ως το αίτιο του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού και η χειρουργική εξαίρεσή του απαιτούν εξατομικευμένη προσέγγιση και εμπειρία.
Ο Δρ. Κωνσταντίνος Αποστόλου, Εξειδικευμένος Χειρουργός Θυρεοειδούς και Παραθυρεοειδών Αδένων διαθέτει την κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία στην αντιμετώπιση περιπτώσεων αδενώματος παραθυρεοειδούς και μπορεί να σας καθοδηγήσει ορθά στη διάγνωση και στη θεραπεία.
Τι είναι το αδένωμα παραθυρεοειδούς;
Το αδένωμα του παραθυρεοειδούς αδένα αποτελεί μία καλοήθη πάθηση, κατά την οποία κάποιος παραθυρεοειδής αδένας εμφανίζει αιφνιδίως μία υπερπλασία των κυττάρων του, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στην ανεξέλεγκτη και αυτόνομη έκκριση παραθορμόνης (PTH) από το αδένωμα.
Από τι προκαλείται το αδένωμα παραθυρεοειδούς;
Οι περισσότερες περιπτώσεις αδενώματος παραθυρεοειδούς είναι σποραδικές, δηλαδή δεν οφείλονται σε κάποιο γενετικό αίτιο.
Κάποιοι ασθενείς, ωστόσο, με αδένωμα παραθυρεοειδούς εμφανίζουν τη νόσο στα πλαίσια κάποιου γενετικού συνδρόμου, το συχνότερο εκ των οποίων είναι το σύνδρομο πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας 1 (σύνδρομο MEN 1), το οποίο ευθύνεται για το 12-35% των περιπτώσεων αδενώματος παραθυρεοειδούς.
Τι προκαλεί το αδένωμα παραθυρεοειδούς;
Το αδένωμα παραθυρεοειδούς προκαλεί την ανεξέλεγκτη και αυτόνομη έκκριση παραθορμόνης, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση εξαιρετικά αυξημένων επιπέδων παραθορμόνης και ασβεστίου στο αίμα, ενώ ταυτόχρονα, τα επίπεδα φωσφόρου αίματος είναι ελαττωμένα. Αυτά με τη σειρά τους προκαλούν διάφορα συμπτώματα και σημεία, τα οποία αποτελούν τον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό.
Το αδένωμα παραθυρεοειδούς αδένα αποτελεί την συχνότερη αιτία πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού, καθώς διεθνείς μελέτες έχουν αποδείξει πως ευθύνεται για το 80 – 90% των περιπτώσεων πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού.
Αδένωμα παραθυρεοειδούς: Ποια συμπτώματα προκαλεί;
Το αδένωμα παραθυρεοειδούς προκαλεί τα συμπτώματα και σημεία του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού, τα οποία περιλαμβάνουν:
- Την αυξημένη παραθορμόνη αίματος
- Το αυξημένο ασβέστιο αίματος
- Το φυσιολογικό ή ελαττωμένο φώσφορο αίματος
- Τη νεφρολιθίαση και την ουρητηρολιθίαση
- Την οστεοπενία και την οστεοπόρωση
- Τη δυσκοιλιότητα, τη ναυτία, τους εμέτους και το πεπτικό έλκος
- Την αρτηριακή υπέρταση και τις καρδιακές αρρυθμίες
- Τη σύγχυση, την κόπωση και την κατάθλιψη
- Την σωματική και μυϊκή αδυναμία
Πως γίνεται η διάγνωση για το αδένωμα παραθυρεοειδούς;
Η διάγνωση του αδενώματος του παραθυρεοειδούς αδένα ακολουθεί τη διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού.
Θα πρέπει, δηλαδή, μετά τη διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού, να εντοπισθεί και να πιστοποιηθεί το αίτιό του με κατάλληλες απεικονιστικές εξετάσεις εντοπισμού, το οποίο όπως προαναφέρθηκε είναι το αδένωμα του παραθυρεοειδούς στο 80-90% των περιπτώσεων.
Αδένωμα παραθυρεοειδούς: Πως γίνεται ο εντοπισμός του;
Ο εντοπισμός του αδενώματος παραθυρεοειδούς πραγματοποιείται με κατάλληλες απεικονιστικές εξετάσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν:
- Το υπερηχογράφημα του τραχήλου,
- Το σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών αδένων με τεχνήτιο 99m – Sestamibi (99mTc – sestamibi scan).
- Η αξονική τομογραφία τριών διαστάσεων με χρήση ενδοφλέβιου σκιαγραφικού μέσου και διαφορετικές χρονικές λήψεις (4D – CT).
- Η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων – Χολίνης (PET/CT Χολίνης)
- Η τομογραφία εκπομπής μονήρους φωτονίου (SPECT).
Ποια είναι η θεραπεία για το αδένωμα παραθυρεοειδούς;
Η θεραπεία για το αδένωμα παραθυρεοειδούς είναι αμιγώς χειρουργική και συνίσταται στη χειρουργική αφαίρεση του αδενώματος (παραθυρεοειδεκτομή).