Το PET/CT Χολίνης αποτελεί την πιο ευαίσθητη εξέταση εντοπισμού για το αδένωμα παραθυρεοειδούς
Τι είναι το PET/CT Χολίνης;
Το PET/CT (Positron Emission Tomography) Χολίνης αφορά σε μία μορφή PET/CT, δηλαδή μία μορφή τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίου και αποτελεί μία εξέταση της πυρηνικής ιατρικής. Βασίζεται στην τομογραφική απεικόνιση των διαφόρων ιστών και οργάνων, σύμφωνα με το ρυθμό μεταβολισμού τους.
Ο ρυθμός μεταβολισμού συγκεκριμένων ουσιών διαφέρει τόσο μεταξύ των διαφόρων οργάνων όσο και μεταξύ ενός φυσιολογικού και ενός παθολογικού οργάνου. Το φαινόμενο αυτό εκμεταλλεύεται η επιστήμη της πυρηνικής ιατρικής, συνδέοντας μία συγκεκριμένη ουσία που εκπέμπει ποζιτρόνια με μία ουσία που είναι απαραίτητη για το μεταβολισμό των κυττάρων, επιτυγχάνοντας έτσι τη διαφορετική απεικόνιση των οργάνων βάσει του ρυθμού του μεταβολισμού τους.
Ποια είναι η χρησιμότητα του PET/CT;
Όπως προαναφέρθηκε, ο διαφορετικός ρυθμός μεταβολισμού των κυττάρων και των οργάνων παράγει διαφορετικές εικόνες στο PET/CT. Συνεπώς, οι ιστοί που εμφανίζουν εντονότερη μεταβολική δραστηριότητα θα εκπέμπουν περισσότερα σήματα από εκείνους με ασθενέστερη μεταβολική δραστηριότητα.
Η πρακτική χρησιμότητα του φαινομένου αυτού είναι το γεγονός πως οι ιστοί που είναι κακοήθεις ή εμφανίζουν έντονη φλεγμονώδη αντίδραση θα εκπέμπουν σαφέστατα περισσότερα σήματα από τους φυσιολογικούς ιστούς και συνεπώς θα έχουν διαφορετική απεικόνιση.
Καθίσταται, λοιπόν, ευκόλως αντιληπτό πως το PET/CT συμβάλλει τα μέγιστα στον ακριβή εντοπισμό των ιστών που εμφανίζουν κακοήθεια ή φλεγμονώδη αντίδραση, πεδίο στο οποίο οι υπόλοιπες απεικονιστικές εξετάσεις υστερούν.
Γιατί είναι σημαντικός ο ακριβής προεγχειρητικός εντοπισμός του αδενώματος παραθυρεοειδούς;
Το αδένωμα παραθυρεοειδούς αδένα αποτελεί τη συχνότερη αιτία (80%) των περιπτώσεων πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού και αφορά στην αυτόνομη έκκριση από έναν παραθυρεοειδή αδένα παθολογικά υψηλών ποσοτήτων παραθορμόνης στην κυκλοφορία του αίματος.
Το αδένωμα παραθυρεοειδούς θα πρέπει να διαγνωσθεί και να εντοπιστεί προεγχειρητικά, καθώς η θεραπευτική του αντιμετώπιση είναι τελείως διαφορετική από εκείνη της διάχυτης υπερπλασίας όλων των παραθυρεοειδών αδένων.
Στην περίπτωση του αδενώματος, η ελάχιστα επεμβατική και στοχευμένη αφαίρεση του νοσούντος παραθυρεοειδούς αδένα (παραθυρεοειδεκτομή) αποτελεί τη θεραπεία εκλογής. Αντιθέτως, επί υπάρξεως διάχυτης υπερπλασίας του συνόλου των παραθυρεοειδών αδένων, η υφολική παραθυρεοειδεκτομή αποτελεί τη θεραπευτική μέθοδο εκλογής.
Σαφέστατα, λοιπόν, ο ακριβής προεγχειρητικός εντοπισμός ενός πιθανού αδενώματος παραθυρεοειδούς είναι ζωτικής σημασίας, καθώς απαιτεί εκ διαμέτρου διαφορετική χειρουργική προσέγγιση, σε σύγκριση με τη διάχυτη υπερπλασία των παραθυρεοειδών αδένων.
Ποια η εφαρμογή του PET/CT Χολίνης στον εντοπισμό του αδενώματος παραθυρεοειδούς;
Η ακριβής ανάδειξη του αιτίου του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού, αν δηλαδή οφείλεται σε νόσο ενός αδένα (αδένωμα παραθυρεοειδούς) ή όλων των παραθυρεοειδών αδένων (διάχυτη υπερπλασία παραθυρεοειδών), είναι ακόμη και στις μέρες μας δυσχερής, καθώς κάθε απεικονιστική εξέταση ελλοχεύει έναν κίνδυνο ψευδώς αρνητικού αποτελέσματος (αδυναμία ανάδειξης αδενώματος παραθυρεοειδούς επί υπάρξεώς του) της τάξεως του 10 – 30%.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο συνδυασμός συνήθως δύο ή/και περισσότερων απεικονιστικών εξετάσεων εφαρμόζεται σε όλους τους ασθενείς, στην προσπάθεια προεγχειρητικού εντοπισμού ή αποκλεισμού του αδενώματος παραθυρεοειδούς. Στις συνηθέστερες αυτές εξετάσεις συγκαταλέγονται:
- Το υπερηχογράφημα του τραχήλου: 75% διαγνωστική ευαισθησία
- Το σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών με τεχνήτιο – 99m Sestamibi: 80% διαγνωστική ευαισθησία
- Ο συνδυασμός τους: 85 – 88% διαγνωστική ευαισθησία
Το PET/CT χολίνης καλείται, λοιπόν, να επιλύσει το πρόβλημα των περιπτώσεων εκείνων στις οποίες οι υπόλοιπες διαγνωστικές εξετάσεις αποβαίνουν αρνητικές για τον εντοπισμό του αδενώματος παραθυρεοειδούς, εκμεταλλευόμενο τον σαφέστατα υψηλότερο ρυθμό μεταβολισμού του αδενώματος παραθυρεοειδούς σε σύγκριση τόσο με τους πέριξ ιστούς, όσο και με τους υπόλοιπους υγιείς παραθυρεοειδείς αδένες.
Η επιστημονική έρευνα
Η έρευνα διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ της Γαλλίας και δημοσιεύθηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό “The Journal of Nuclear Medicine“.
Σκοπός της έρευνας ήταν η σύγκριση της αποτελεσματικότητας και της ακρίβειας των δύο συχνότερα εφαρμοζόμενων απεικονιστικών εξετάσεων, δηλαδή του υπερηχογραφήματος του τραχήλου και του σπινθηρογραφήματος παραθυρεοειδών με τεχνήτιο – 99m Sestamibi, με αυτά του PET/CT χολίνης, όσον αφορά στον εντοπισμό ή τον αποκλεισμό της ύπαρξης αδενώματος παραθυρεοειδούς σε ασθενείς με πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό.
Συνολικά, 144 ασθενείς με πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό (149 συνολικά αδενώματα παραθυρεοειδούς) συμπεριλήφθησαν στη μελέτη, με τα χαρακτηριστικά τους να είναι:
- Μέση ηλικία: 63 έτη
- 81.9% γυναίκες ασθενείς
- Μέσα προεγχειρητικά επίπεδα παραθορμόνης αίματος = 143 pg/ml (εύρος = 39 – 849 pg/ml)
- Μέσα μετεγχειρητικά επίπεδα παραθορμόνης αίματος = 42 pg/ml (εύρος = 6 – 126 pg/ml)
- 6 ασθενείς ανακαλύφθηκαν πως έπασχαν από διπλό αδένωμα παραθυρεοειδούς
Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν και στις τρεις απεικονιστικές εξετάσεις, ανεξάρτητα από τα ευρήματα της κάθε εξέτασης, με στόχο τη σύγκριση της αποτελεσματικότητας των εξετάσεων αυτών.
Επιπρόσθετα, όλοι οι ασθενείς στους οποίους τουλάχιστον μία απεικονιστική εξέταση ανέδειξε την ύπαρξη αδενώματος παραθυρεοειδούς αδένα, υποβλήθηκαν σε ελάχιστα επεμβατική παραθυρεοειδεκτομή, με τα αποτελέσματα της βιοψίας ακολούθως να επιβεβαιώνουν την ορθότητα ή μη των απεικονιστικών εξετάσεων.
Τα ευρήματα της έρευνας
Η έρευνα, λοιπόν, αποκάλυψε πως το PET/CT χολίνης παρουσιάζει σαφέστατα υψηλότερη ακρίβεια και διαγνωστική ευαισθησία στον εντοπισμό ενός αδενώματος παραθυρεοειδούς, συγκριτικά με το υπερηχογράφημα τραχήλου και το σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών αδένων.
Το PET/CT χολίνης εμφάνισε στατιστικά σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα έναντι των υπόλοιπων δυο εξετάσεων και πιο συγκεκριμένα:
- Διαγνωστική Ακρίβεια: 98% (έναντι 84% του υπερηχογραφήματος, 81% του σπινθηρογραφήματος και 91% του συνδυασμού υπερηχογραφήματος και σπινθηρογραφήματος)
- Διαγνωστική Ευαισθησία: 99.3% (έναντι 75.2% του υπερηχογραφήματος, 65.1% του σπινθηρογραφήματος και 89.9% του συνδυασμού υπερηχογραφήματος και σπινθηρογραφήματος)
- Εντόπισε ορθά τα 148 από τα 149 αδενώματα παραθυρεοειδούς (έναντι 112/149 του υπερηχογραφήματος, 97/149 του σπινθηρογραφήματος και 134/149 του συνδυασμού υπερηχογραφήματος και σπινθηρογραφήματος)
- Εντόπισε ορθά όλα τα αδενώματα παραθυρεοειδούς (5/5) σε έκτοπη θέση (έναντι 0/5 του υπερηχογραφήματος και 2/5 του σπινθηρογραφήματος)
- Εντόπισε ορθά το σύνολο σχεδόν (97.2%) των αδενωμάτων παραθυρεοειδούς που δεν είχε εντοπίσει ο συνδυασμός υπερηχογραφήματος και σπινθηρογραφήματος
PET/CT Χολίνης – Συμπεράσματα
Το PET/CT χολίνης εμφάνισε σημαντικά υψηλότερη διαγνωστική ακρίβεια και ευαισθησία έναντι του υπερηχογραφήματος και του σπινθηρογραφήματος στον ακριβή εντοπισμό του αδενώματος παραθυρεοειδούς, ενώ ταυτόχρονα εντόπισε το σύνολο των έκτοπων αδενωμάτων και ανακάλυψε το σύνολο σχεδόν των αδενωμάτων που οι υπόλοιπες δυο απεικονιστικές εξετάσεις δεν κατάφεραν να αναδείξουν.
Το γεγονός αυτό δικαιολογεί απόλυτα την εφαρμογή του PET/CT χολίνης ως απεικονιστική μέθοδο πρώτης γραμμής στη διερεύνηση των ασθενών με πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό, εξαλείφοντας τα διαγνωστικά αδιέξοδα των αρνητικών ευρημάτων καθώς και τα διαγνωστικά διλήμματα που προκύπτουν από τα πιθανά αντικρουόμενα αποτελέσματα των υπόλοιπων δυο απεικονιστικών εξετάσεων.
Ο εξειδικευμένος χειρουργός Δρ. Κωνσταντίνος Αποστόλου, είναι στη διάθεσή σας για να απαντήσει και να λύσει κάθε απορία σας. Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για οτιδήποτε σας απασχολεί.
