Όζος θυρεοειδούς που μεγαλώνει σε μέγεθος
Ο όζος θυρεοειδούς αποτελεί μία εντοπισμένη διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα. Οι όζοι θυρεοειδούς ανευρίσκονται αρκετά συχνά στον πληθυσμό, συνηθέστερα στα πλαίσια κάποιου προληπτικού υπερηχογραφήματος του θυρεοειδούς αδένα. Είναι χαρακτηριστικό πως το 50% του πληθυσμού εμφανίζει ή θα εμφανίσει όζους στο θυρεοειδή σε κάποια στιγμή της ζωής του.
Αναμφίβολα, όλοι οι όζοι του θυρεοειδούς δεν έχουν την ίδια μορφολογία ούτε το ίδιο μέγεθος.
Αναλόγως, λοιπόν, της μορφολογίας τους διακρίνουμε τους ακόλουθους τύπους όζων του θυρεοειδούς:
- Κυστικός όζος: όζος με υγρό περιεχόμενο
- Συμπαγής όζος: όζος με συμπαγές περιεχόμενο
- Μικτός όζος: όζος με συμπαγές και υγρό (κυστικό) περιεχόμενο
Επιπρόσθετα, ένας όζος μπορεί να έχει μέγεθος που κυμαίνεται από μερικά χιλιοστά έως και αρκετά εκατοστά.
Αποτελεί, συνεπώς, η αύξηση του μεγέθους του όζου ή των όζων ανησυχητικό σημείο ή όχι;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι σύνθετη και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, με κυριότερους τη μορφολογία του όζου θυρεοειδούς και τον ρυθμό αύξησης του μεγέθους του όζου.
Για τους κυστικούς όζους, η αύξηση του μεγέθους τους δεν αποτελεί ανησυχητικό στοιχείο, καθώς οφείλεται στη σταδιακή συσσώρευση κολλοειδούς εντός του όζου.
Ένας συμπαγής όζος, ωστόσο, που μεγαλώνει συνεχώς σε μέγεθος, θα πρέπει να αξιολογείται με ιδιαίτερη προσοχή, καθώς υποδεικνύει ένα συνεχιζόμενο βιολογικό φαινόμενο εντός του όζου, το οποίο θα μπορούσε σε κάποιες περιπτώσεις να οφείλεται στην ανάπτυξη καρκίνου του θυρεοειδούς εντός του όζου.
Το ερώτημα, συνεπώς, του πότε θα πρέπει να μας ανησυχεί η σταδιακή αύξηση του μεγέθους ενός συμπαγούς όζου σε διαδοχικά υπερηχογραφήματα απασχολεί εδώ και αρκετά χρόνια τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Ελάχιστες έρευνες έχουν εστιάσει, ουσιαστικά, στον καθορισμό του ρυθμού αύξησης ενός όζου, πάνω από τον οποίον οι υποψίες για την υπόκρυψη καρκίνου του θυρεοειδούς εντός του όζου, θα ήταν έντονες.
Η πλέον πρόσφατη μελέτη που αξιολόγησε τον ρυθμό αύξησης του μεγέθους ενός συμπαγούς όζου θυρεοειδούς, δημοσιεύθηκε το 2017 στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό “The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism”.
Η μελέτη συνέκρινε το ρυθμό αύξησης του μεγέθους μεταξύ ενός καλοήθη και ενός κακοήθη όζου θυρεοειδούς. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν συνολικά 1489 όζοι θυρεοειδούς, εκ των οποίων οι 126 όζοι ήταν κακοήθεις (καρκίνος θυρεοειδούς) που παρακολουθήθηκαν για 6 μήνες πριν τη χειρουργική αφαίρεση τους, ενώ οι υπόλοιποι 1363 ήταν καλοήθεις όζοι.
Η μελέτη αποκάλυψε πως ο κακοήθης όζος θυρεοειδούς είναι πιθανότερο να εμφανίζει ταχύτερη αύξηση του μεγέθους του σε σύγκριση με κάποιον καλοήθη όζο. Επιπρόσθετα, η μελέτη διαπίστωσε πως ο κακοήθης όζος θυρεοειδούς είναι 2.5 φορές πιθανότερο να παρουσιάζει αύξηση του μεγέθους του ≥ 2 χιλιοστά / έτος, συγκριτικά με κάποιον καλοήθη όζο.
Επιπρόσθετα, οι κακοήθεις όζοι που εμφάνιζαν σταδιακή αύξηση του μεγέθους τους που ξεπερνούσε τα 2 χιλιοστά / έτος ήταν από 3 φορές έως και 8.7 φορές πιθανότερο να υπέκρυπταν κάποιον επιθετικό ιστολογικό τύπο καρκίνου θυρεοειδούς, σε σύγκριση με κακοήθεις όζους με ρυθμό αύξησης < 2 χιλιοστά / έτος.
Καθίσταται, συνεπώς, σαφές πως η σταδιακή αύξηση του μεγέθους του όζου θυρεοειδούς δεν προοιωνίζει απαραίτητα την υπόκρυψη καρκίνου θυρεοειδούς εντός του όζου, καθώς όχι μόνο το μέγεθος αλλά και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του όζου στο υπερηχογράφημα θα πρέπει να αξιολογούνται, στην προσπάθειά μας να διαχωρίσουμε έναν καλοήθη από έναν κακοήθη όζο θυρεοειδούς.
Ωστόσο, οι όζοι θυρεοειδούς που παρουσιάζουν εντονότερη αύξηση του μεγέθους τους, η οποία είναι ίση ή μεγαλύτερη από 2 χιλιοστά / έτος χρήζουν ιδιαίτερης διερεύνησης και προσοχής, καθώς είναι 2.5 φορές πιθανότερο να αφορούν κακοήθεις όζους και η έγκαιρη ανίχνευση της ενδεχόμενης κακοήθειας εντός τους μεταφράζεται σε εξαιρετικά ποσοστά επιβίωσης.
Ο ιατρός και η ομάδα που τον πλαισιώνει πραγματοποιούν όλες τις επεμβάσεις της Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων (Θυρεοειδούς, Παραθυρεοειδών και Επινεφριδίων), όπως και το σύνολο σχεδόν των χειρουργικών επεμβάσεων της γενικής χειρουργικής
