Θηλώδης Καρκίνος Θυρεοειδούς και Μεταστάσεις στους Λεμφαδένες
Ο θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς αποτελεί τον συχνότερο τύπο καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα και αφορά στο 80 – 85% του συνόλου των περιπτώσεων καρκίνου στο θυρεοειδή.
Ο θηλώδης καρκίνος θυρεοειδή ανήκει στους καλώς διαφοροποιημένους καρκίνους του θυρεοειδούς. Αυτό σημαίνει πως τα κύτταρα του ομοιάζουν, τόσο λειτουργικά όσο και μορφολογικά, με τα φυσιολογικά κύτταρα του θυρεοειδούς αδένα.
Η πρόγνωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδή είναι εξαιρετική στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, με το 99% των ασθενών να επιβιώνουν στα 5 ή και περισσότερα χρόνια από την αντιμετώπιση του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς, χρονικό σημείο στο οποίο μπορούμε πλέον να μιλάμε για την οριστική ίαση των ασθενών.
Ο θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς έχει την τάση να προκαλεί μεταστάσεις στους λεμφαδένες του τραχήλου. Αντιθέτως, η εμφάνιση απομακρυσμένων μεταστάσεων είναι εξαιρετικά σπάνια και παρατηρείται σε ασθενείς στους οποίους η διάγνωση και η θεραπεία της νόσου καθυστέρησε σημαντικά.
Ποιοι είναι η συχνότητα εμφάνισης μεταστάσεων στους λεμφαδένες και ποιοι οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνισή τους;
Αναμφίβολα, κάθε περίπτωση θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδή είναι υποψήφια για την εμφάνιση μεταστάσεων στους λεμφαδένες. Ωστόσο, κάθε περίπτωση θηλώδους καρκίνου είναι μοναδική και ως εκ τούτου χαρακτηρίζεται από ένα μοναδικό ποσοστό πιθανής εμφάνισης μεταστάσεων στους λεμφαδένες.
Η συχνότητα εμφάνισης μεταστάσεων στους τραχηλικούς λεμφαδένες, όπως και οι παράγοντες του ίδιου του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς που προδιαθέτουν στην εμφάνισή τους, έχουν αποτελέσει το αντικείμενο της έρευνας πολλών επιστημονικών μελετών.
Η πλέον σύγχρονη έρευνα δημοσιεύθηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό “Frontiers in Endocrinology” και αποτελεί μία συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση της βιβλιογραφίας.
Θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς μεταστάσεις λεμφαδένες έρευνα
Η έρευνα ανέλυσε τα δεδομένα 9.369 ασθενών με θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς, αναδεικνύοντας πως η πιθανότητα ο θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς να εμφανίσει μεταστάσεις στους λεμφαδένες του τραχήλου κυμαίνεται από 13,9% έως 63,7%, με το 37,2% (3.482 ασθενείς) των ασθενών να εμφανίζει μεταστάσεις στους λεμφαδένες.
Η μελέτη, λοιπόν, προσπάθησε να αναδείξει τους κυριότερους παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση μεταστάσεων στους λεμφαδένες του τραχήλου στους ασθενείς που πάσχουν από θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς. Αναλυτικότερα, οι παράγοντες αυτοί είναι:
- Η νεαρή ηλικία (< 45 ετών) (52% αυξημένος κίνδυνος σε σύγκριση με ασθενείς > 45 ετών)
- Το ανδρικό φύλο (68% αυξημένος κίνδυνος συγκριτικά με το γυναικείο φύλο)
- Το μέγεθος του θηλώδους καρκίνου που ξεπερνά το 1 cm (353% αυξημένος κίνδυνος συγκριτικά με θηλώδεις καρκίνους < 1 cm)
- Η συνύπαρξη πολλαπλών εστιών θηλώδους καρκίνου εντός του θυρεοειδούς αδένα (πολυεστιακός θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς) (205% αυξημένος κίνδυνος σε σύγκριση με μονήρεις εστίες θηλώδους καρκίνου)
- Η εντόπιση του θηλώδους καρκίνου στον άνω πόλο του θυρεοειδούς αδένα (46% πιο συχνές μεταστάσεις στους λεμφαδένες σε σύγκριση με θηλώδεις καρκίνους στην υπόλοιπη έκταση του θυρεοειδούς αδένα)
- Η διήθηση της κάψας του θυρεοειδούς από τον θηλώδη καρκίνο (348% αυξημένος κίνδυνος συγκριτικά με την απουσία διήθησης της κάψας)
- Η επέκταση του θηλώδους καρκίνου εκτός του θυρεοειδούς αδένα (203% αυξημένος κίνδυνος σε σύγκριση με την απουσία επέκτασης εκτός του αδένα)
Θα πρέπει, εδώ, να τονιστεί πως οι παράγοντες αυτοί δρουν και συνεργικά, δηλαδή η συνύπαρξη περισσότερων του ενός παραγόντων στον ίδιο ασθενή αυξάνει περαιτέρω την πιθανότητα εμφάνισης μετάστασης στους λεμφαδένες του τραχήλου.
Μετάσταση στους Λεμφαδένες: Πως γίνεται η Διάγνωση;
Η διάγνωση της μετάστασης του θηλώδη καρκίνου θυρεοειδούς στους λεμφαδένες γίνεται με το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αδένα και του τραχήλου (χαρτογράφηση του τραχήλου) από κάποιον εξειδικευμένο ιατρό στο αντικείμενο αυτό.
Επί υπάρξεως μεταστάσεων στους λεμφαδένες, η χαρτογράφηση του τραχήλου θα αναδείξει την παρουσία ύποπτων μορφολογικών αλλοιώσεων των λεμφαδένων, όπως τα ακανόνιστα (ανώμαλα) όρια, το ανώμαλο σχήμα του λεμφαδένα (στρογγυλός αντί για φυσιολογικά ωοειδής), την αυξημένη αιμάτωση ή την παρουσία αποτιτανώσεων εντός του λεμφαδένα. Όλα τα παραπάνω υπερηχογραφικά ευρήματα συνηγορούν υπέρ της ύπαρξης μεταστάσεων στους λεμφαδένες αυτούς.
Ο ιατρός και η ομάδα που τον πλαισιώνει πραγματοποιούν όλες τις επεμβάσεις της Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων (Θυρεοειδούς, Παραθυρεοειδών και Επινεφριδίων), όπως και το σύνολο σχεδόν των χειρουργικών επεμβάσεων της γενικής χειρουργικής
