Αριθμός Διηθημένων Λεμφαδένων και Υποτροπή Θηλώδη Καρκίνου Θυρεοειδούς
Πως Επηρεάζει ο Αριθμός των Λεμφαδένων με Μεταστάσεις την Υποτροπή του Θηλώδους Καρκίνου Θυρεοειδούς;
Ο θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς αποτελεί τον συχνότερο τύπο καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα και αφορά στο 80 – 85% του συνόλου των περιπτώσεων καρκίνου στο θυρεοειδή.
Ο θηλώδης καρκίνος θυρεοειδή ανήκει στους καλώς διαφοροποιημένους καρκίνους του θυρεοειδούς. Αυτό σημαίνει πως τα κύτταρα του ομοιάζουν, τόσο λειτουργικά όσο και μορφολογικά, με τα φυσιολογικά κύτταρα του θυρεοειδούς αδένα.
Ένα χαρακτηριστικό του θηλώδη καρκίνου θυρεοειδούς είναι η τάση που εμφανίζει να προκαλεί μεταστάσεις στους λεμφαδένες του τραχήλου. Από τη στιγμή της εμφάνισης των μεταστάσεων στους λεμφαδένες, η νόσος έχει πλέον μετατραπεί από τοπική (θυρεοειδής αδένας) σε περιοχική (θυρεοειδής αδένας + λεμφαδένες), γεγονός που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την πρόγνωση των ασθενών αυτών, όπως επίσης και την επανεμφάνιση (υποτροπή) της νόσου.
Το γεγονός αυτό εξηγεί και το ποσοστό υποτροπής του θηλώδη καρκίνου του θυρεοειδούς της τάξεως του 30% σε χρονικό διάστημα 30 ετών από τη θεραπεία του, με το 70%, ωστόσο, των υποτροπών να έχει τη μορφή λεμφαδενικών μεταστάσεων.
Πολυάριθμες μελέτες έχουν κατά καιρούς προσπαθήσει να διερευνήσουν την ενδεχόμενη συσχέτιση ανάμεσα στον αριθμό των λεμφαδένων που εμφανίζουν μεταστάσεις από τον θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς και την ενδεχόμενη υποτροπή του θηλώδη καρκίνου θυρεοειδούς.
Η πλέον πρόσφατη, ωστόσο, μελέτη που ήρθε στο φως της δημοσιότητας επιχειρεί να αποκαλύψει την ενδεχόμενη συσχέτιση ανάμεσα στον αριθμό των τραχηλικών λεμφαδένων που εμφανίζουν μεταστάσεις και στο ποσοστό υποτροπής του θηλώδη καρκίνου θυρεοειδούς.
Η Επιστημονική Έρευνα
Η έρευνα προέρχεται από το Πανεπιστήμιο του Harvard και δημοσιεύθηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό “The Laryngoscope”.
Η μελέτη συνέκρινε τα χαρακτηριστικά των ασθενών, όπως και τα επιμέρους χαρακτηριστικά του θηλώδη καρκίνου θυρεοειδούς, μεταξύ των ασθενών που εμφάνισαν υποτροπή της νόσου με τη μορφή μεταστάσεων στους λεμφαδένες του τραχήλου και ασθενών που δεν εμφάνισαν υποτροπή.
Ο πληθυσμός της μελέτης αποτελούνταν από 325 ασθενείς που έπασχαν από θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς, με τα χαρακτηριστικά τους να έχουν ως εξής:
- Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε χειρουργική θεραπεία του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς, με τη μορφή της ολικής θυρεοειδεκτομής ± λεμφαδενικού καθαρισμού του τραχήλου επί υπάρξεως μεταστάσεων στους λεμφαδένες του τραχήλου.
- Η χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου μετά τη χειρουργική θεραπεία της νόσου πραγματοποιήθηκε στους ασθενείς εκείνους που πληρούσαν τα κριτήρια λήψης του ραδιενεργού ιωδίου.
- 284 ασθενείς (87.4%) δεν εμφάνισαν υποτροπή της νόσου
- 41 ασθενείς (6%) εμφάνισαν υποτροπή του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς με τη μορφή μεταστάσεων στους λεμφαδένες του τραχήλου.
Τα Ευρήματα της Έρευνας
Συγκρίνοντας τους ασθενείς που εμφάνισαν υποτροπή της νόσου με εκείνους που δεν εμφάνισαν υποτροπή, οι ασθενείς που παρουσίασαν υποτροπή της νόσου με τη μορφή μεταστάσεων στους λεμφαδένες του τραχήλου:
- Είχαν συχνότερα υποβληθεί σε λεμφαδενικό καθαρισμό του τραχήλου (κεντρικό, πλάγιο ή κεντρικό και πλάγιο λεμφαδενικό καθαρισμό), σε σύγκριση με τους ασθενείς χωρίς υποτροπή
- Είχαν λάβει συχνότερα ραδιενεργό ιώδιο μετεγχειρητικά (87.8% έναντι 70%)
- Έπασχαν από θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς μεγαλύτερου μεγέθους (2.6 cm έναντι 1.6 cm)
- Εμφάνιζαν σημαντικά συχνότερα εξωθυρεοειδική επέκταση του θηλώδη καρκίνου θυρεοειδούς (68.3% έναντι 39.3%)
- Έπασχαν από λεμφαδενικές μεταστάσεις μεγαλύτερου μεγέθους, συγκριτικά με τους ασθενείς χωρίς εμφάνιση υποτροπής (μέσο μέγεθος μεγαλύτερου λεμφαδένα 2.0 cm έναντι 1.5 cm)
- Παρουσίαζαν μεγαλύτερη αναλογία λεμφαδένων με μεταστάσεις, ως προς τον αριθμό των συνολικά αφαιρεθέντων λεμφαδένων (0.45 έναντι 0.26).
Οι ερευνητές προσπάθησαν, επίσης, να αποκαλύψουν εάν υφίσταται κάποια ακριβής αναλογία του αριθμού των λεμφαδένων που εμφάνιζαν μεταστάσεις ως προς τον αριθμό των συνολικά αφαιρεθέντων λεμφαδένων, η οποία θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως προγνωστικός παράγοντας υποτροπής της νόσου στους λεμφαδένες του τραχήλου.
Τα ευρήματα των συγγραφέων επιβεβαίωσαν, λοιπόν, πως οι ασθενείς που εμφανίζουν αναλογία λεμφαδένων με μεταστάσεις ως προς τον αριθμό των συνολικά αφαιρεθέντων λεμφαδένων ≥ 0.3 (λεμφαδένες με μεταστάσεις / συνολικός αριθμός αφαιρεθέντων λεμφαδένων ≥ 0.3) εμφανίζουν εξαιρετικά υψηλότερο κίνδυνο μελλοντικής υποτροπής του θηλώδη καρκίνου θυρεοειδούς στους λεμφαδένες του τραχήλου, σε σύγκριση με τους ασθενείς που εμφανίζουν αναλογία < 0.3.
Το εύρημα αυτό αντικατοπτρίζει, ουσιαστικά, την έκταση της νόσου κατά την αρχική θεραπευτική αντιμετώπισή της, καθώς η έκταση της νόσου στους ασθενείς που παρουσιάζουν μεγαλύτερη αναλογία διηθημένων λεμφαδένων ως προς τους αφαιρεθέντες συνολικά λεμφαδένες είναι μεγαλύτερη, σε σύγκριση με τους ασθενείς με μικρότερη αναλογία, γεγονός που εύλογα συνοδεύεται από αυξημένο ποσοστό υποτροπής της νόσου στους λεμφαδένες του τραχήλου.
Συμπεράσματα
Εν κατακλείδι, ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς εμφανίζει την τάση μετάστασης, όπως και υποτροπής, στους λεμφαδένες του τραχήλου, με το μεγαλύτερο κίνδυνο υποτροπής να παρουσιάζεται στους ασθενείς οι οποίοι εμφανίζουν μεγάλο αριθμό λεμφαδένων με μεταστάσεις, σε σχέση με το συνολικό αριθμό των αφαιρεθέντων λεμφαδένων.
Το εύρημα αυτό υπογραμμίζει τη μείζονα σημασία που έχει η πρόληψη του καρκίνου θυρεοειδούς, μέσω της τακτικής παρακολούθησης του θυρεοειδούς αδένα, η οποία είναι σε θέση να διαγνώσει τον καρκίνο του θυρεοειδούς σε αρκετά πρώιμο στάδιο, γεγονός που μεταφράζεται σε ελαττωμένο κίνδυνο εμφάνισης μεταστάσεων στους λεμφαδένες του τραχήλου, όπως και ελαττωμένο κίνδυνο υποτροπής της νόσου, σε σύγκριση με πιο προχωρημένα στάδια καρκίνου του θυρεοειδούς.
Κατά συνέπεια, την έγκαιρη και ορθή θεραπευτική αντιμετώπιση του θηλώδη καρκίνου θυρεοειδούς οφείλει να αναλαμβάνει κάποιος εξειδικευμένος χειρουργός θυρεοειδούς, που μπορεί να εξασφαλίσει τα βέλτιστα θεραπευτικά αποτελέσματα, τα οποία μεταφράζονται σε εξαιρετική πρόγνωση για το σύνολο των ασθενών με θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς.
Ο ιατρός και η ομάδα που τον πλαισιώνει πραγματοποιούν όλες τις επεμβάσεις της Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων (Θυρεοειδούς, Παραθυρεοειδών και Επινεφριδίων), όπως και το σύνολο σχεδόν των χειρουργικών επεμβάσεων της γενικής χειρουργικής
