Αφαίρεση Θυρεοειδή Παρενέργειες
Αφαίρεση Θυρεοειδή Παρενέργειες. Κάθε ιατρική πράξη χαρακτηρίζεται από τον αντίστοιχο κίνδυνο εμφάνισης παρενεργειών – επιπλοκών. Εξαίρεση στον κανόνα αυτό, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει η θυρεοειδεκτομή.
Η θυρεοειδεκτομή αποτελεί μία ασφαλή επέμβαση. Το γεγονός αυτό βέβαια δεν αποκλείει το ενδεχόμενο για κάποιες παρενέργειες της επέμβασης. Διεθνείς έρευνες έχουν αποδείξει πως η θυρεοειδεκτομή συνοδεύεται από εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό παρενεργειών, το οποίο δεν υπερβαίνει σε καμία περίπτωση το 1%, όταν πραγματοποιείται από χειρουργό εξειδικευμένο στην χειρουργική του θυρεοειδούς και των παραθυρεοειδών αδένων. Ως εκ τούτου, είναι σαφέστατα προτιμότερο η αφαίρεση του θυρεοειδή να πραγματοποιείται από κάποιον εξειδικευμένο χειρουργό στο αντικείμενο αυτό.
Στα χέρια, λοιπόν, ενός έμπειρου και εξειδικευμένο χειρουργού, η θυρεοειδεκτομή αποτελεί μία εξαιρετικά ασφαλή επέμβαση, η οποία χαρακτηρίζεται από ελάχιστο έως ανύπαρκτο μετεγχειρητικό πόνο, ελάχιστη διάρκεια νοσηλείας της τάξεως των μερικών ωρών και επιστροφή των ασθενών στις καθημερινές δραστηριότητες τους από την επόμενη, κιόλας, ημέρα της επέμβασης.
Η ανατομική εντόπιση του θυρεοειδή αδένα και η γειτονίαση του με «ευγενείς» ανατομικές δομές του τραχήλου καθιστούν ιδιαίτερες τις παρενέργειες της αφαίρεσης του θυρεοειδή. Ακολουθούν, λοιπόν, όλες οι πιθανές παρενέργειες της αφαίρεσης του θυρεοειδή.
Βλάβη Παλίνδρομου Λαρυγγικού Νεύρου
Τα παλίνδρομα λαρυγγικά νεύρα πορεύονται πίσω από το θυρεοειδή αδένα μέχρι την είσοδο τους στο λάρυγγα και είναι υπεύθυνα για την κινητικότητα των φωνητικών χορδών και, συνεπώς, για τη φώνηση και την ομιλία.
Οι βλάβες του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου είναι συνήθως προσωρινές και ως εκ τούτου υποχωρούν μετά την πάροδο μερικών ημερών. Αντιθέτως, οι μόνιμες βλάβες δεν υποχωρούν και εγκαταλείπουν μία μόνιμη επηρεασμένη κινητικότητα της αντίστοιχης φωνητικής χορδής.
Η πιθανή βλάβη του ενός παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου εκδηλώνεται κλινικά με την εμφάνιση βραχνάδας (βράγχους) της φωνής και σπανιότερα με την πλήρη απώλεια της φωνής (αφωνία).
Στην εξαιρετικά σπάνια περίπτωση της κάκωσης και των δύο παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων, οι ασθενείς εμφανίζουν δυσκολία στην αναπνοή, όπως επίσης και σφύριγμα κατά την εισπνοή (εισπνευστικός συριγμός).
Εξαιρετικά σημαντική για την διασφάλιση της ανατομικής και λειτουργικής ακεραιότητας των παλίνδρομων λαρυγγικών νεύρων είναι η ορθή και άρτια χειρουργική τεχνική της οπτικής αναγνώρισης των νεύρων, που μόνο στα χέρια κάποιου έμπειρου χειρουργού θυρεοειδούς μπορεί να επιτευχθεί.
Επιπρόσθετα, η εφαρμογή της διεγχειρητικής νευροπαρακολούθησης – νευροδιέγερσης πληροφορεί το χειρουργό, σε πραγματικό χρόνο κατά τη διάρκεια της επέμβασης, για την λειτουργική ακεραιότητα των νεύρων, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό την άριστη μετεγχειρητική ομιλία και αναπνοή των ασθενών.
Βλάβη των Άνω Λαρυγγικών Νεύρων
Ενδεχόμενη βλάβη των άνω λαρυγγικών νεύρων θα παρουσιαστεί κλινικά με την αδυναμία φώνησης των ασθενών σε υψηλές συχνότητες (η φωνή γίνεται περισσότερο μπάσα), ενώ η πλειονότητα των ασθενών θα εκδηλώσει και απώλεια της αίσθησης της κατάποσης του υγρού ή της τροφής.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως η διεγχειρητική νευροδιέγερση εφαρμόζεται και στα άνω λαρυγγικά νεύρα, προσφέροντας τα ίδια πλεονεκτήματα με τα παλίνδρομα λαρυγγικά νεύρα.
Βλάβη των Παραθυρεοειδών Αδένων
Οι παραθυρεοειδείς αδένες βρίσκονται στην οπίσθια επιφάνεια του θυροειδή αδένα και ως εκ τούτου τίθενται σε ενδεχόμενο κίνδυνο κατά την αφαίρεση του θυρεοειδή.
Οι παραθυρεοειδείς αδένες θα πρέπει να αναγνωρίζονται και ταυτόχρονα να διατηρούνται κατά την θυρεοειδεκτομή. Η αναγνώριση τους και η διατήρηση άθικτης της αιμάτωσης τους αποτελεί μία πρόκληση, που μόνο στα χέρια κάποιου έμπειρου και εξειδικευμένου χειρουργού μπορεί να πραγματοποιηθεί με απόλυτη ασφάλεια.
Η βλάβη των παραθυρεοειδών αδένων, συνεπώς, αφορά στην διαταραχή ή στην πλήρη απώλεια της αιμάτωσης τους (ισχαιμία των παραθυρεοειδών), ενώ σπανιότερα στην αφαίρεσή τους μαζί με το θυρεοειδή αδένα. Κλινικά εκδηλώνεται με την εμφάνιση των συμπτωμάτων και σημείων της υπασβεστιαιμίας (χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα), τα οποία περιλαμβάνουν τη μυϊκή αδυναμία, τους έντονους μυϊκούς σπασμούς (τετανία), το μούδιασμα πέριξ του στόματος και στα άκρα των δακτύλων των χεριών και τις καρδιακές αρρυθμίες.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η βλάβη των παραθυρεοειδών αδένων είναι προσωρινή και ως εκ τούτου υποχωρεί μετά την πάροδο μερικών ωρών ή ημερών. Στις σπανιότατες, ωστόσο, περιπτώσεις της μόνιμης βλάβης των παραθυρεοειδών αδένων, οι ασθενείς θα πρέπει να λαμβάνουν καθημερινά από το στόμα συμπληρώματα ασβεστίου και βιταμίνης D, με στόχο την διατήρηση των επιπέδων του ασβεστίου στο αίμα εντός των φυσιολογικών ορίων.
Μετεγχειρητική Αιμορραγία
Η αιμορραγία μετά τη θυρεοειδεκτομή ως παρενέργεια από την αφαίρεση του θυρεοειδή είναι σπάνια, ενώ στη σύγχρονη εποχή μας, το ενδεχόμενο της μετεγχειρητικής αιμορραγίας ελαχιστοποιείται, με τη χρήση της τελευταίας γενιάς αιμοστατικών συσκευών και χειρουργικών τεχνικών.
Δυσκολία στην Κατάποση
Στις παρενέργειες από την αφαίρεση θυρεοειδή ανήκει και η μετεγχειρητική εμφάνιση δυσκολίας κατά την κατάποση. Η πλειονότητα των ασθενών με το σύμπτωμα αυτό εμφανίζει δυσκολία κατά την κατάποση των στερεών τροφών.
Σε κάθε περίπτωση, η δυσκολία στην κατάποση υποχωρεί από μόνη της μετά την πάροδο μερικών ημερών από την χειρουργική επέμβαση και δεν χρήζει κάποιας θεραπείας.
Συλλογή Υγρού στην Περιοχή της Τομής
Η συλλογή υγρού στην περιοχή της τομής ανήκει και αυτή στις παρενέργειες από την αφαίρεση του θυρεοειδή. Το υγρό που συλλέγεται είναι αντιδραστικού τύπου (ορώδες υγρό) και απορροφάται από το ίδιο το σώμα, εφόσον η ποσότητά του είναι μικρή.
Στις σπάνιες, εκείνες, περιπτώσεις της συλλογής μεγάλης ποσότητας υγρού στην περιοχή της τομής, η αναρρόφηση του υγρού με τη χρήση μίας λεπτής βελόνας θεραπεύει οριστικά την κατάσταση.
Διαπύηση (Μόλυνση) του Τραύματος
Η διαπύηση του τραύματος της θυρεοειδεκτομής αποτελεί ένα πραγματικά σπάνιο φαινόμενο, διότι τόσο ο τράχηλος όσο και η χειρουργική επέμβαση στο θυρεοειδή αποτελούν εξ’ορισμού άσηπτες περιοχή και επέμβαση, αντίστοιχα.
Η πιστή και σχολαστική τήρηση των κανόνων ασηψίας κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης εκμηδενίζει την πιθανότητα διαπύησης του τραύματος της θυρεοειδεκτομής.
Βλάβες Άλλων «Ευγενών» Ανατομικών Δομών του Τραχήλου
Στην περιοχή του τραχήλου, όπως προαναφέρθηκε, εντοπίζονται διάφορες σημαντικές ανατομικές δομές, που περιλαμβάνουν την τραχεία, τον οισοφάγο, τα μεγάλα αγγεία του τραχήλου (καρωτίδες αρτηρίες, σφαγίτιδες φλέβες) και πολυάριθμα νεύρα και νευρικά πλέγματα (βραχιόνιο πλέγμα, φρενικό νεύρο).
Η ορθή και άρτια χειρουργική τεχνική και η εξειδίκευση του χειρουργού εγγυώνται την πλήρη απουσία των βλαβών των σημαντικών αυτών ανατομικών δομών.
Μετεγχειρητικός Υποθυρεοειδισμός και Θεραπεία Αναπλήρωσης
Ο μετεγχειρητικός υποθυρεοειδισμός ανήκει στις παρενέργειες από την αφαίρεση του θυρεοειδή αδένα. Η αφαίρεση του συνόλου του θυρεοειδούς αδένα έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη έλλειψη των θυρεοειδικών ορμονών από το σώμα. Για το λόγο αυτό, οι ασθενείς τίθενται σε ορμονική υποκατάσταση, με τη λήψη θυρεοειδικών ορμονών από το στόμα κάθε πρωί. Η ρύθμιση των επιπέδων των ορμονών του θυρεοειδούς πραγματοποιείται από τον ενδοκρινολόγο του ασθενούς.
Ο εξειδικευμένος χειρουργός Δρ. Κωνσταντίνος Αποστόλου, είναι στη διάθεσή σας για να απαντήσει και να λύσει κάθε απορία σας. Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για οτιδήποτε σας απασχολεί.
