NIFTP Θυρεοειδούς: Ένας ξεχωριστός Όγκος του Θυρεοειδούς
Ο όρος NIFTP θυρεοειδούς ήρθε, εν έτει 2016, να αντικαταστήσει τον παλαιότερο όρο EFVPTC.
Το NIFTP θυρεοειδούς αποτελεί τη συντομογραφία του Non – Invasive Follicular Thyroid Neoplasm with Papillary – like Nuclear Features, που στα ελληνικά μεταφράζεται ως Μη Διηθητικό Θυλακιώδες Νεόπλασμα Θυρεοειδούς με Πυρηνικά Χαρακτηριστικά που ομοιάζουν με αυτά του Θηλώδους Καρκίνου Θυρεοειδούς.
Ουσιαστικά, το NIFTP του θυρεοειδούς αποτελεί έναν όγκο που τα χαρακτηριστικά των πυρήνων των κυττάρων που τον απαρτίζουν ομοιάζουν με αυτά του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς, αλλά ταυτόχρονα εμφανίζει ένα θυλακιώδες πρότυπο ανάπτυξης, περιβαλλόμενο από μία κάψα, την οποία, όμως, σε καμία περίπτωση δεν διασπά.
Αποτέλεσμα των χαρακτηριστικών αυτών είναι το NIFTP να μην μπορεί να ταξινομηθεί ούτε ως θηλώδης ούτε ως θυλακιώδης βλάβη, αλλά ταξινομείται ως μία ανεξάρτητη οντότητα.
Για να ταξινομηθεί μία βλάβη, λοιπόν, ως NIFTP θα πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις, οι οποίες είναι:
- Ο όγκος δεν πρέπει να εμφανίζει σημεία διήθησης ούτε της κάψας του, ούτε των αιμοφόρων αγγείων και των λεμφαγγείων που τον περιβάλλουν.
- Ο όγκος πρέπει να έχει θυλακιώδες πρότυπο ανάπτυξης.
- Η κάψα του όγκου πρέπει να είναι άθικτη, στην εξέτασή της στο μικροσκόπιο.
- Ο όγκος δεν πρέπει να εμφανίζει νεκρώσεις ή αυξημένο ρυθμό πολλαπλασιασμού των κυττάρων του.
- Ο όγκος πρέπει να έχει ελάχιστα (< 1 %) ή καθόλου χαρακτηριστικά θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς.
Το εγγενές αντιφατικό, συνεπώς, στοιχείο του όγκου NIFTP είναι πως ενώ δεν εμφανίζει οποιαδήποτε τάση διήθησης της κάψας ή των γειτονικών ανατομικών δομών, στοιχεία που συνηγορούν υπέρ ενός καλοήθους όγκου, εμφανίζει ταυτόχρονα αρκετά κοινά στοιχεία με τον θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς.
Το μεγάλο ερώτημα που γεννάται, λοιπόν, είναι το εάν ο όγκος NIFTP θα πρέπει να θεωρείται ως καλοήθης ή ως κακοήθης όγκος του θυρεοειδούς.
Το NIFTP αποτελεί τελικά καλοήθη ή κακοήθη όγκο του θυρεοειδούς;
Την απάντηση στο ερώτημα αυτό έρχεται να δώσει μία πρόσφατη έρευνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, που δημοσιεύθηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Thyroid».
Η μελέτη συμπεριέλαβε 79 ασθενείς με 84 συνολικά όζους του θυρεοειδούς, οι οποίοι μετά την αφαίρεσή τους αποδείχθηκε πως ήταν NIFTP.
Τα χαρακτηριστικά των ασθενών και των όγκων NIFTP ήταν τα ακόλουθα:
- 51 έτη μέση ηλικία των ασθενών
- 5% των ασθενών ήταν γυναίκες
- Το 65.8% των ασθενών υποβλήθηκαν σε ημιθυρεοειδεκτομή
- Το 34.2% των ασθενών υποβλήθηκε σε ολική θυρεοειδεκτομή
- 4 εκατοστά το μέσο μέγεθος του όγκου NIFTP (εύρος = 1.5 χιλιοστά – 8 εκατοστά)
- Οι όζοι θυρεοειδούς που αφορούσαν όγκους NIFTP ήταν κατηγοριοποιημένοι στο υπερηχογράφημα ως εξής: 55.3% TIRADS 3 και 36.8% TIRADS
- Στην κυτταρολογική εξέταση της παρακέντησης των όγκων αυτών, τα αποτελέσματα κατά Bethesda ήταν: 69.1% Bethesda III και 23.5% Bethesda IV.
- Το 75.4% των όγκων NIFTP εμφάνισε μεταλλάξεις του γονιδίου RAS
- Κανένας ασθενής δεν έλαβε συμπληρωματική θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο
Η μελέτη διαπίστωσε πως μετά την παρακολούθηση των ασθενών για ένα μέσο διάστημα της τάξεως των 28.5 μηνών (εύρος = 6 – 69 μήνες), κανένας ασθενής δεν εμφάνισε υποτροπή της νόσου, ούτε βιοχημική ούτε δομική. Ως εκ τούτου, σε κανένα ασθενή δεν απαιτήθηκε συμπληρωματική χειρουργική θεραπεία, δηλαδή ολοκλήρωση της ολικής θυρεοειδεκτομής σε ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε ημιθυρεοειδεκτομή, ούτε θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.
Τα ευρήματα, συνεπώς, της επιστημονικής βιβλιογραφίας μέχρι και σήμερα συνηγορούν υπέρ του γεγονότος πως το NIFTP θα πρέπει να θεωρείται ως ένας οριακά καλοήθης όγκος του θυρεοειδούς και όχι ως καρκίνος θυρεοειδούς, η διάγνωση του οποίου δεν θα πρέπει να γεννά ανησυχία, καθώς αποδεδειγμένα δεν εμφανίζει τάση υποτροπής ή τάση μετάστασης στους λεμφαδένες ή σε απομακρυσμένα όργανα.
Δεδομένης, ωστόσο, της πρόσφατης ταξινόμησής του ως ανεξάρτητη οντότητα και του σχετικά περιορισμένου χρόνου παρακολούθησης των ασθενών μετεγχειρητικά, σε σύγκριση με άλλους όγκους του θυρεοειδούς, σκόπιμη κρίνεται η ετήσια παρακολούθηση των ασθενών που έπασχαν από όγκο NIFTP από τον/την θεράποντα ενδοκρινολόγο με εξετάσεις αίματος και υπερηχογράφημα του τραχήλου, τουλάχιστον για τα 5 πρώτα μετεγχειρητικά έτη.
Ο ιατρός και η ομάδα που τον πλαισιώνει πραγματοποιούν όλες τις επεμβάσεις της Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων (Θυρεοειδούς, Παραθυρεοειδών και Επινεφριδίων), όπως και το σύνολο σχεδόν των χειρουργικών επεμβάσεων της γενικής χειρουργικής