Τα νεοπλάσματα της σκωληκοειδούς απόφυσης αποτελούν όγκους που αναπτύσσονται εντός του οργάνου, με τη συχνότητα εμφάνισής τους να διαμορφώνεται σε < 1% του συνόλου των περιπτώσεων σκωληκοειδεκτομής.
Δεδομένης της κλινικής εμφάνισής τους ως οξεία σκωληκοειδίτιδα στο ήμισυ των περιπτώσεων, η πλειοψηφία των νεοπλασμάτων αυτών γίνεται αντιληπτή μετά τη σκωληκοειδεκτομή και την ιστολογική εξέταση της σκωληκοειδούς απόφυσης.
Τα νεοπλάσματα της σκωληκοειδούς απόφυσης εμφανίζουν πρόγνωση ανάλογη του ιστολογικού τους τύπου, οι οποίοι συνίστανται σε:
- Καρκινοειδείς όγκοι
- Αδενοκαρκίνωμα
- Βλεννώδεις όγκοι
Καρκινοειδείς όγκοι σκωληκοειδούς απόφυσης
Οι καρκινοειδείς όγκοι αποτελούν την πλειοψηφία των σκωληκοειδικών νεοπλασμάτων. Εμφανίζονται ως μία μικρού μεγέθους, καλώς οριοθετημένη, βλάβη, εντοπιζόμενη στην κορυφή του οργάνου.
Η βιολογική τους συμπεριφορά ποικίλει και εξαρτάται κυρίως από το μέγεθός τους. Έτσι, οι καρκινοειδείς όγκοι με μέγεθος μικρότερο του ενός εκατοστού εμφανίζουν συνήθως καλοήθη συμπεριφορά, ενώ οι όγκοι με μέγεθος μεγαλύτερο των δύο εκατοστών ή οι όγκοι που διηθούν το μεσεντερίδιο ή τη βάση του οργάνου και το τυφλό κόλον εμφανίζουν σαφή κακοήθη συμπεριφορά.
Η θεραπευτική τους αντιμετώπιση εξαρτάται συνεπώς από το μέγεθός τους και την ενδεχόμενη ή μη διήθηση των γειτονικών δομών. Οι καρκινοειδείς όγκοι μεγέθους μικρότερου του ενός εκατοστού αντιμετωπίζονται με σκωληκοειδεκτομή, ενώ οι όγκοι μεγέθους μεγαλύτερου των δύο εκατοστών οφείλουν να αντιμετωπίζονται με δεξιά κολεκτομή. Οι όγκοι μεγέθους μεταξύ ενός και δύο εκατοστών αντιμετωπίζονται με σκωληκοειδεκτομή επί απουσίας λεμφαγγειακής διήθησης, ενώ επί παρουσίας αυτής η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση συνίσταται σε δεξιά κολεκτομή.
Αδενοκαρκίνωμα σκωληκοειδούς απόφυσης
Το αδενοκαρκίνωμα αποτελεί την πιο επιθετική μορφή των νεοπλασμάτων της σκωληκοειδούς απόφυσης, εμφανίζοντας σαφή κακοήθη συμπεριφορά. Η θεραπευτική αντιμετώπισή του δεν διαφέρει αυτής του αδενοκαρκινώματος του τυφλού κόλου και συνίσταται σε δεξιά κολεκτομή.
Βλεννώδεις όγκοι σκωληκοειδούς απόφυσης
Οι βλεννώδεις όγκοι της σκωληκοειδούς απόφυσης εμφανίζουν μία ιδιαίτερη βιολογική συμπεριφορά, η οποία εμφανίζει αρκετές ομοιότητες με τα κακοήθη νεοπλάσματα. Ως αποτέλεσμα, οι βλεννώδεις όγκοι που αφαιρούνται εξ’ ολοκλήρου με την σκωληκοειδεκτομή δεν απαιτούν κάποια επιπλέον αντιμετώπιση, ενώ η ρήξη του όγκου εντός της περιτοναϊκής κοιλότητας έχει ως αποτέλεσμα τη διασπορά του, η οποία απαιτεί πλέον την πραγματοποίηση σκωληκοειδεκτομής, ενδελεχούς έκπλυσης της περιτοναϊκής κοιλότητας και ενδεχομένως χορήγηση ενδοπεριτοναϊκής υπέρθερμης χημειοθεραπείας (HIPEC), ο συνδυασμός των οποίων εξασφαλίζει εξαιρετικά μακροχρόνια αποτελέσματα επιβίωσης των ασθενών.
