Διαφραγματοκήλη και Αρρυθμίες
Διαφραγματοκήλη και Αρρυθμίες: Υπάρχει συσχέτιση μεταξύ τους;
Το ερώτημα εάν η διαφραγματοκήλη μπορεί να προκαλέσει καρδιακές αρρυθμίες έχει βρεθεί στο μικροσκόπιο πολλαπλών επιστημονικών μελετών.
Η διαφραγματοκήλη αποτελεί την παθολογική εκείνη κατάσταση κατά την οποία τμήμα του στομάχου ολισθαίνει εντός του θώρακα, είτε μόνο του είτε σε συνδυασμό με το κατώτερο τμήμα του οισοφάγου.
Αποτέλεσμα της διαφραγματοκήλης είναι να διαταράσσεται ο φυσιολογικός κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας, ο οποίος ουσιαστικά είναι ένας λειτουργικός και όχι κάποιος αληθής ανατομικός σφιγκτήρας. Η διαταραχή του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα από τη διαφραγματοκήλη έχει ως συνέπεια την εμφάνιση γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, η οποία με τη σειρά της προκαλεί αλλοιώσεις στο κατώτερο τμήμα του οισoφάγου.
Πολλαπλές έρευνες έχουν κατά καιρούς ενοχοποιήσει τη διαφραγματοκήλη ως πιθανό παράγοντα πρόκλησης καρδιακών αρρυθμιών. Οι αρρυθμίες που παρατηρούνται στους ασθενείς με διαφραγματοκήλη θα μπορούσαν να εξηγηθούν από την πίεση που ασκείται εξωτερικά στην καρδιά, και ειδικότερα στον αριστερό κόλπο της καρδιάς, από το τμήμα του στομάχου που ολισθαίνει στο μεσοθωράκιο και έρχεται σε επαφή με τον αριστερό κόλπο της καρδιάς.
Άλλοι μηχανισμοί που θα μπορούσαν να εξηγήσουν τη συχνή πρόκληση αρρυθμιών στους ασθενείς με διαφραγματοκήλη περιλαμβάνουν:
- Την πιθανή αλληλεπίδραση της διαφραγματοκήλης με το αυτόνομο νευρικό σύστημα, το οποίο νευρώνει και την καρδιά.
- Την πρόκληση αρρυθμιών εξαιτίας κάποιας φλεγμονώδους αντίδρασης που προκαλείται από τη διαφραγματοκήλη και την επαγόμενη εξ’αυτής γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Όσον αφορά στον τελευταίο πιθανό μηχανισμό της πρόκλησης αρρυθμιών εξαιτίας κάποιας φλεγμονώδους αντίδρασης, πολλαπλές έρευνες έχουν αναδείξει πως οι ασθενείς με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και οισοφαγίτιδα εξαιτίας της παλινδρόμησης, παρουσιάζουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής, μίας εξαιρετικά σοβαρής καρδιακής αρρυθμίας, με κάποιον μηχανισμό που δεν είναι ακόμη κατανοητός.
Το ερώτημα που γεννάται, λοιπόν, είναι το κατά πόσον η διαφραγματοκήλη μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής καθώς και άλλες αρρυθμίες.
Διαφραγματοκήλη και Αρρυθμίες: Η Επιστημονική Έρευνα
Την απάντηση στο ερώτημα αυτό έρχεται να δώσει μία επιστημονική έρευνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και πιο συγκεκριμένα από την Mayo Clinic, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Journal of Atrial Fibrillation”.
Διαφραγματοκήλη και Αρρυθμίες
Η μελέτη αποτελεί μία συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση της βιβλιογραφίας και συνέκρινε τη συχνότητα εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής μεταξύ νέων ασθενών (ηλικία <55 ετών) που έπασχαν και νέων ασθενών που δεν έπασχαν από διαφραγματοκήλη, καθώς οι νέοι ασθενείς εμφανίζουν εξ’ ορισμού λιγότερους παράγοντες κινδύνου για να εμφανίσουν κολπική μαρμαρυγή, καρδιακές αρρυθμίες και διαφραγματοκήλη, συγκριτικά με τους ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας.
Η μελέτη συμπεριέλαβε συνολικά 7.865 ασθενείς που έπασχαν τόσο από διαφραγματοκήλη όσο και από κολπική μαρμαρυγή και τους συνέκρινε με 103.564 ασθενείς που έπασχαν μόνο από διαφραγματοκήλη. Τα χαρακτηριστικά των ασθενών της μελέτης είχαν ως εξής:
- 7.865 ασθενείς έπασχαν από διαφραγματοκήλη, αρρυθμίες και κολπική μαρμαρυγή
- 103.564 ασθενείς έπασχαν μόνο από διαφραγματοκήλη
- 73.1 και 61.4 έτη η μέση ηλικία των ασθενών με διαφραγματοκήλη και κολπική μαρμαρυγή και των ασθενών που έπασχαν μόνο από διαφραγματοκήλη, αντίστοιχα
- 45% των ασθενών ήταν γυναίκες.
Τα Ευρήματα της Μελέτης
Τα ευρήματα της μελέτης ανέδειξαν πως η εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής είναι εξαιρετικά συχνότερη στους ασθενείς με διαφραγματοκήλη, σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό.
Πιο αναλυτικά:
- Η εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής ήταν 17.5 φορές (1750%) συχνότερη στους άνδρες ασθενείς με ηλικία < 55 ετών που έπασχαν από διαφραγματοκήλη (3.5%), σε σύγκριση με τους άνδρες ηλικίας < 55 ετών χωρίς διαφραγματοκήλη (0.2%).
- Η εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής ήταν 19 φορές (1900%) συχνότερη στις γυναίκες ασθενείς με ηλικία < 55 ετών που έπασχαν από διαφραγματοκήλη (1.9%), σε σύγκριση με τις γυναίκες ηλικίας < 55 ετών χωρίς διαφραγματοκήλη (0.1%).
- Η επίπτωση της διαφραγματοκήλης στη συχνότητα εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής σταδιακά ελαττωνόταν, όσο η ηλικία των ασθενών ξεπερνούσε σταδιακά τα 55 έτη.
Διαφραγματοκήλη και Αρρυθμίες: Συμπεράσματα
Η διαφραγματοκήλη και οι καρδιακές αρρυθμίες αποτελούν, ουσιαστικά, δύο αλληλένδετες παθήσεις, με τη διαφραγματοκήλη να αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο των ασθενών να εμφανίσουν αρρυθμίες και κολπική μαρμαρυγή, ιδίως σε ασθενείς ηλικίας < 55 ετών.
Η αποτελεσματικότητα της χειρουργικής αποκατάστασης της διαφραγματοκήλης αποδεικνύεται ισχυρή και ικανή να αναστείλει την εμφάνιση καρδιακών αρρυθμιών και κολπικής μαρμαρυγής, καθώς η ανάταξη του στομάχου εντός της περιτοναϊκής κοιλότητας και η υποχώρηση της οισοφαγίτιδας και όλων των αλλοιώσεων του κατώτερου οισοφάγου από την αποκατάσταση της διαφραγματοκήλης, απαλείφουν οριστικά όλους τους πιθανούς μηχανισμούς πρόκλησης αρρυθμιών και κολπικής μαρμαρυγής.
Ο ιατρός και η ομάδα που τον πλαισιώνει πραγματοποιούν όλες τις επεμβάσεις της Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων (Θυρεοειδούς, Παραθυρεοειδών και Επινεφριδίων), όπως και το σύνολο σχεδόν των χειρουργικών επεμβάσεων της γενικής χειρουργικής
